Alle berichten van Ricardo Dias

Ricardo is oprichter van It's Only a Movie en genre-fanaat. DVD's en Blu-ray's van horror-, science-fiction-, fantasy- en cultfilms blijven maar op de mat vallen. Verzamelen van memorabilia is een tweede passie voor deze filmliefhebber, die regelmatig ook winkels, beurzen en het internet afstruint.

Een interview met Drew Bolduc, regisseur van The Taint

Drew Bolduc en Dan Nelson hebben in 2010 het indie-horror genre verrijkt met het waanzinnige The Taint, een Troma-achtige film over door vergiftigd water op hol geslagen mannen, die het gemunt hebben op vrouwen. The Taint wist al snel een cult-status te verkrijgen en is zelfs op het Troma-label uitgebracht. It’s Only a Movie sprak met Drew Bolduc, tevens hoofdrolspeler van The Taint, en vroeg hem ook over zijn te komen project, Science Team.

Het is alweer een tijdje sinds The Taint. Volgens mij heeft de film het in bepaalde kringen goed gedaan en heeft het zelfs een cult-status verworven.Lees verder “Een interview met Drew Bolduc, regisseur van The Taint”

Aenigma (1987, Lucio Fulci)

1977-1982 is duidelijk de beste periode van Lucio Fulci geweest. Met titels als Zombi 2, The Beyond, The New York Ripper en City of the Living Dead heeft hij zich gevestigd tussen de beste horror regisseurs uit Italië. Ik durf zelfs te zeggen dat ik Fulci, met zijn uitzinnige aanpak van filmmaken, de meest spannende regisseur vind die Italië ooit heeft voortgebracht. Aenigma stamt uit een periode waar Fulci zijn beste tijd heeft gehad en dat is te merken.

Aenigma is een soort van mix tussen de klassieke Amerikaanse slasher en films met een bovennatuurlijk thema.… Lees verder “Aenigma (1987, Lucio Fulci)”

Friday the 13th: Best to Worst

De Friday the 13th-serie loopt al dertig jaar. Het spoor van vernieling dat Jason Voorhees heeft achtergelaten is begonnen in 1980, toen Sean S. Cunningham wou cashen op het succes van John Carpenters Halloween. De serie kent inmiddels 12 delen, de onvermijdelijke remake en de confrontatie met Freddy meegerekend. It’s Only a Movie zet alle films op een rijtje, beginnende met de beste en eindigende met het deel dat de serie te schande zet.


01 Friday the 13th (1980)
Het blijft een raar verhaal met de film die de hele Friday the 13th-reeks op poten heeft gezet.… Lees verder “Friday the 13th: Best to Worst”

Recensie: Deathdream (Bob Clark)

28 Days Later, Braindead, Romero’s zombie trilogie, Snyders Dawn of the Dead, allemaal titels die de zombie-liefhebbers wel kennen en minstens een paar keer hebben gezien. Er bestaan ook films die doorgaans een veel te klein publiek bereiken, vaak geheel onterecht. Zo’n film is Deathdream van Bob Clark. De film is een haast vergeten werkje van een regisseur die zijn stempel wel heeft gedrukt op het horrorgenre.

Bob Clark mag zonder twijfel een pionier in het genre genoemd worden. Veel horrorfilms heeft hij niet gemaakt, maar zijn twee belangrijkste zijn wel meteen genre-bepalende films geweest.… Lees verder “Recensie: Deathdream (Bob Clark)”

Eraserhead (1977, David Lynch)

De debuutfilm van David Lynch is opnieuw uitgebracht op DVD en Blu-ray en hij ziet er mooier uit dan ooit. De nachtmerrie van de sullige Henry Spencer is nog nooit zo scherp en helder weergegeven en dat geeft ons de ultieme mogelijkheid de bevreemdende wereld van David Lynch opnieuw te betreden. Eraserhead is briljant op meerdere vlakken en is een must voor iedereen die ook maar een beetje interesse in cinema heeft.

Eraserhead is een van de beste debuutfilms ooit, gemaakt door een jonge regisseur die toen al tekenen van genialiteit vertoonde.… Lees verder “Eraserhead (1977, David Lynch)”

Recensie: The Cat o’ Nine Tails (Dario Argento)

Dario Argento’s debuut, The Bird with The Crystal Plumage, was een daverend succes in Italië. De Giallo nam een nieuwe koers en het was het begin van een glorieuze carrière voor Dario Argento, eentje die helaas al een tijdje niet meer zo glorieus is. De verwachtingen lagen dus hoog voor de opvolger van dit debuut. The Cat o’ Nine Tails, oftewel Il Gatto a Nove Code, werd aanvankelijk niet goed bevonden door de  producenten, maar het publiek sprak dit tegen door nog massaler naar deze tweede film van Dario Argento te gaan.… Lees verder “Recensie: The Cat o’ Nine Tails (Dario Argento)”

Recensie: Django (Sergio Corbucci)

Het is 1966 en de Spaghettiwestern groeit in rap tempo uit tot ongekende populariteit. Sergio Leone ontketent in 1964 de gekte met zijn A Fistful of Dollars en al snel volgen er meer regisseurs die geld zien in dit nieuwe subgenre. Een van die regisseurs is Sergio Corbucci, maker van een stel gerenommeerde titels als Il Mercenario (The Mercenary) en Il Grande Silenzio (The Great Silence). In 1966 was hij er vroeg bij en maakte hij, in hetzelfde jaar dat The Good, The Bad and the Ugly uitkwam, Django.… Lees verder “Recensie: Django (Sergio Corbucci)”

Knightriders (George A. Romero) – recensie

Wanneer men de titel van de film, de poster en de naam van de regisseur naast elkaar zet krijgt men al snel het vermoeden dat we hier te maken hebben met een soort van post-apocalyptische bikerfilm in de stijl van The Bronx Warriors, of iets in die richting. George Romero heeft ons goed beet, want Knightriders is niets minder dan een zeer persoonlijk drama, waar vooral sterk acteerwerk de leidraad doorheen de film is.

Knightriders is George Romero’s Easy Rider. Waar die film gaat over de hippie, gaat het hier over een andere vrijheidsstrijder: de moderne ridder.… Lees verder “Knightriders (George A. Romero) – recensie”

The Pit and the Pendulum (Stuart Gordon) – DVD recensie

Als het op low-budget films aankomt spant Full Moon toch wel de kroon. De films die zijn ontsproten uit het brein van Charles Band, de man achter deze filmstudio, zien er goedkoop uit en lijken weinig aandacht te schenken aan bijvoorbeeld het acteerwerk. Toch zijn de meeste Full Moon-films meer dan de moeite waard omwille een paar epische creaties (Puppet Master, Demonic Toys) en regisseurs die aantoonbaar plezier in hun vak hebben. Stuart Gordon is zo’n regisseur, een man die vooral inspiratie opdoet uit verhalen van H.P.… Lees verder “The Pit and the Pendulum (Stuart Gordon) – DVD recensie”

Horror, toen en nu – special

De horrorgenre is het meest onderschatte filmgenre ooit. De misvattingen over dit genre zijn ontelbaar en het is voor de fans vaak dan ook een kansloze missie om de onwetenden proberen uit te leggen wat horror nu zo mooi maakt. Het rare is dat hoe vaak het genre ook in het verkeerde daglicht wordt gezien, het nog immens populair blijft bij het bioscooppubliek. Menig nieuwe horrorfilm doet het goed in de bioscopen en in enkele gevallen zelfs uitstekend, denk bijvoorbeeld aan de Saw-franchise.… Lees verder “Horror, toen en nu – special”