De ‘smeltfilm’ zou je zowaar als een subgenre binnen de horror kunnen noemen. Street Trash (1987) is wellicht de bekendste titel over smeltende mensen en het relatief onbekende Slime City (1988) mag ook niet vergeten worden. Deze titels werden een heel decennium eerder vooraf gegaan door The Incredible Melting Man, een bescheiden horror/ science-fiction die grotere bekendheid heeft genoten dankzij een release van Arrow Video en nu in glorieus 4k te zien is dankzij Vinegar Syndrome.
Jordan Peele heeft zich binnen 5 jaar weten te knokken tot een van de meest verfrissende en vooraanstaande namen binnen het horrorgenre. Met zijn debuut Get Out uit 2017 maakte hij niet alleen een voortreffelijke horrorfilm, maar stipte hij ook iets aan in de Amerikaanse samenleving wat nog altijd is opgelost: de verhouding tussen zwart en wit Amerika. Us uit 2019 was veel meer een recht toe recht aan horrorfilm die duidelijk geïnspireerd was op de serie The Twilight Zone. Niets is wat het lijkt in de film.… Lees verder “Recensie: Nope (Jordan Peele)”
Ooit schreef ik een stukje voor een andere website waar ik toentertijd voor schreef, Een Bay’tje te veel. We zijn nu vele jaren verder en eigenlijk is er maar weinig veranderd aan het oeuvre van Michael Bay. Grootste verschil: hij heeft godzijdank de Transformers achter zich gelaten en is zich weer gaan focussen op recht toe recht aan actiefilms. Ambulance is Bay’s laatste creatie.
Het mooie van boutique labels als Vinegar Syndrome is dat onbekende of uit vergetelheid geraakte titels weer een kans krijgen en misschien een nog mooier podium krijgen dan dat zij kregen bij het uitbrengen in de bioscoop. tenminste, als ze al in de bioscoop kwamen. Dat was namelijk zeker niet het geval met Stanley en Horror High. Beide zijn low budget horrorfilms die zijn uitgebracht door onafhankelijke filmmaatschappijen. Hun films kwamen vaak niet in de bioscoop en moesten het doen met de goedkopere drive-in’s die in de V.S.… Lees verder “Blu-ray recensie: Stanley/ Horror High (Vinegar Syndrome)”
Ridley Scott heeft met films als Alien en Blade Runner meer dan een beetje zijn stempel gedrukt op het science fiction genre en nu doet hij dat met zijn serie Raised By Wolves die te zien is op HBO Max en ook wordt uitgebracht op Blu-ray.
Plot: Een supersnelle shuttle komt aan op Keppler 22b. Deze planeet bestaat overigens echt en is een van de planeten waar theoretisch leven als op aarde mogelijk is. Uit de shuttle komen twee androïden tevoorschijn, Mother en Father.… Lees verder “Blu-ray recensie: Raised By Wolves (Ridley Scott)”
Hoewel de Blu-ray bijna niet meer te vinden is in de gemiddelde winkelstraat, floreren de zogenaamde boutique labels meer dan ooit tevoren op het internet. Veel van deze labels zijn ooit begonnen door filmliefhebbers die meer wilden dan alleen de algemene titels van de grote filmmaatschappijen. Bij deze boutigue labels is vooral voelbaar dat de liefde voor de film meer dan het commerciële de boventoon voert. Hoewel de grote maatschappijen steeds minder hun best lijken te doen om de Blu-ray aan de klant te slijten, komen er elk jaar wel weer wat boutique labels bij die zich vooral richten op de genrefilm.… Lees verder “4k UHD Recensie: The VVitch (Second Sight)”
Als ik een lijst zou moeten opstellen van films uit mijn collectie die ik zonder na te denken zou willen upgraden van Blu-ray naar 4k UHD dan zou Batman daar zonder meer in komen te staan. Tim Burton´s Batman, uit 1989 alweer, is een lust voor oog en oor en als het dan ook nog eens wordt gepresenteerd in een werkelijk magnifieke steelbook boxset zoals deze dan moet het zo snel mogelijk in mijn collectie komen. Dit is namelijk het type film dat je thuis op de best mogelijke manier wilt ervaren.… Lees verder “4k UHD Steelbook recensie: Batman (Tim Burton)”
Het is ontzettend grappig om te zien hoe het karakter Thor is ontwikkeld binnen de films van Marvel. Hij is echt een van de meest iconische leden van de originele Avengers, maar de eerste twee films, die echt helemaal gewijd waren aan hemzelf, waren oké tot saai en vermoeiend. Godzijdank was daar Taika Waititi in 2017 met Thor: Ragnarok die het karakter eigenlijk een softe reboot bezorgde. Er werd veel meer humor, kleur en avontuur gebracht in de verhaaltelling en dat zorgde ervoor dat Thor: Ragnarok een van de grappigste en leukste Marvel-films ooit werd en ook bijna een miljard opbracht in de bioscoop.… Lees verder “Recensie: Thor: Love and Thunder (Taika Waititi)”
Voyage of the Rock Aliens is een van de nieuwste releases van Vinegar Syndrome. Ik waardeer het enorm dat Vinegar Syndrome ons steeds kennis laat maken met onbekende of lang vergeten films. Alleen soms gaan hun keuzes mij de pet te boven. Dat geldt zeker voor deze Voyage of the Rock Aliens, een combinatie van Grease met Star Wars en een vleugje The Texas Chainsaw Massacre. Ik heb met verwondering zitten kijken. Ik kan me niet voorstellen dat een groot publiek behoefte heeft aan een opgepoetste versie van deze film, maar dat is ook niet waarvoor Vinegar Syndrome het doet.… Lees verder “Recensie: Voyage of the Rock Aliens (Vinegar Syndrome)”
Nicolas Winding Refn is inmiddels een van de gerenommeerdste regisseurs van Europa. Met o.a. de Pusher-trilogie en Bleeder heeft hij velen omver geblazen met zijn stilering en realistische en keiharde portrettering van het bestaan van individuen die vast zitten in het criminele circuit. Zijn overstap naar Amerika maakte zijn fans in eerste instantie huiverig, maar met Drive bevestigde Refn dubbel en dwars dat hij tot de beste regisseurs op deze planeet behoort.
