The Meg uit 2018 werd geregisseerd door Jon Turteltaub en is voornamelijk tot stand gebracht door Chinees geld. Dit was o.a. terug te zien in de supporting cast die voornamelijk uit Chinese acteurs bestond. Maar bovenal was The Meg een Jason Statham actiefilm zoals je zou kunnen verwachten van de Engelse acteur. De man speelt altijd hetzelfde typetje en dat was in The Meg niet anders. Nu is er een vervolg verschenen. Nog meer actie, nog meer (Chinees) geld, nog meer watermonsters, maar vreemd genoeg; minder haai.… Lees verder “Recensie: Meg 2: The Trench (Ben Wheatley)”
Categoriearchief: Recensies
Recensie: Margaux (Netflix)
Kunstmatige intelligentie wordt steeds genuanceerder. Chat-GPT is ondertussen bij iedereen al bekend, de software heeft zelfs al een verbeterde versie, en studenten lijken niet zonder te kunnen. Maar elk voordeel heeft zijn nadeel. De film Margaux, onder regie van Steven C. Miller, laat dit in grote mate zien. De eerste vier minuten van de film: er ligt iemand in een massagestoel onder controle van kunstmatige intelligentie. “Zet hem maar iets strakker!”, zegt hij. Twee minuten later, hij is dood geperst.… Lees verder “Recensie: Margaux (Netflix)”
Recensie: Blue Beetle (Angel Manuel Soto)
Ik ben geen fan van de superheldenfilms van de laatste 20 jaar. Het hele Marvel universum kan mij gestolen worden. Voor DC ben ik tot nu altijd wat minder hard geweest vanwege mijn voorliefde voor de eerste twee Tim Burton Batman films. Het duistere sfeertje van DC heeft mij altijd wel beter aangestaan. Ook lijken er vaak interessantere regisseurs een kans te krijgen binnen DC, denk bijvoorbeeld aan James Wan met zijn Aquaman films en natuurlijk Christophar Nolan met zijn Batman trilogie.… Lees verder “Recensie: Blue Beetle (Angel Manuel Soto)”
Recensie: Oppenheimer (Christopher Nolan)
Afgelopen zomer domineerden twee films blockbusters de bioscoop. De roze wereld van Barbie wist me te verrassen en was anders dan ik had verwacht. Toch ging mijn persoonlijke voorkeur uit naar die andere film, Oppenheimer. Een indrukwekkende biopic over de theoretisch natuurkundige, J. Robert Oppenheimer. De nieuwste film van Christopher Nolan is een indringende thriller met zelfs een vleugje horror. De man die verantwoordelijk was voor het maken van de atoombom is nu te zien op 4K Ultra HD, Blu-ray en DVD.… Lees verder “Recensie: Oppenheimer (Christopher Nolan)”
Recensie: Alligator/Alligator II: The Mutation (101 Films)
Alligator was echt zo’n jaren 80 culthit die al tijden schreeuwde om een beetje knappe release. De dvd’s die er van de film waren hadden stuk voor stuk de verkeerde aspect ratio, 4:3 in plaats van 16:9, terwijl Alligator een knap geschoten film is die een betere uitgave verdient. Een paar jaar geleden was daar dan eindelijk de ultieme release van Alligator, uitgebracht door Scream Factory, die er geen doekjes omheen wond en de film meteen in prachtig 4k uitbracht. 101 Films komt nu met dezelfde print maar heeft als bonus nieuw, schitterend artwork, en het vervolg: Alligator II: The Mutation, op Blu-ray.… Lees verder “Recensie: Alligator/Alligator II: The Mutation (101 Films)”
Recensie: Child’s Play (Tom Holland)
Enge poppen waren niets nieuws in 1988, getuige films als Magic (1978) en Dolls (1987), maar een pop die een cultstatus bereikt werd pas werkelijkheid met Tom Hollands Child’s Play. Chucky werd hier geboren en na inmiddels vijf sequels heeft hij een plek veroverd op de lijst van meest populaire horror iconen. Dit is grotendeels te danken aan Don Mancini, de bedenker van de ‘killer doll’. Met zijn rode haren, kleurrijke outfit en de geweldige stem van Brad Dourif is Chucky nog steeds een horrorlegende.… Lees verder “Recensie: Child’s Play (Tom Holland)”
Recensie: Ghosthouse (Umberto Lenzi)
Als groot liefhebber van de Italiaanse horrorfilm krijg ik toch wel een glimlach bij de naam Umberto Lenzi, de man die de kannibalenhorror een boost heeft gegeven met Man From Deep River en die over een onuitputtelijke filmografie beschikt waar hier en daar echt pareltjes te vinden zijn. Denk aan bijvoorbeeld de andere kannibalenhorrors Eaten Alive en Cannibal Ferox maar ook de zombiefilm Nightmare City. Een ander pareltje uit Lenzi’s oeuvre is zonder twijfel Ghosthouse, in het Italiaans bekend als La Casa 3, een creepy film mét een creepy pop!… Lees verder “Recensie: Ghosthouse (Umberto Lenzi)”
Recensie: The Flash (Andy Muschietti)
The Flash heeft misschien niet de fanbase van een Batman of een Superman, maar dat deze film behoorlijk veel aandacht kreeg voor het uitbrengen was bijzonder te noemen. Alleen de redenen daarvoor waren niet allemaal rooskleurig.
Ten eerste de hoofdrolspeler Ezra Miller. Miller is een getalenteerd acteur die hoge ogen gooide met zijn spel in We Need to Talk About Kevin uit 2011 en The Perks of Being a Wallflower uit 2012. Sindsdien heeft Miller verdienstelijke rollen gespeeld in andere films, maar kwam de man de laatste paar jaar toch meer in het nieuws vanwege verontrustende zaken.… Lees verder “Recensie: The Flash (Andy Muschietti)”
Recensie: The Running Man (Paul Michael Glaser)
Het derde boek dat Stephen King onder zijn pseudoniem Robert Bachman uitbracht was The Running Man, een verhaal over een dystopische toekomst waarin Benjamin Richards ten einde raad meedoet aan de televisieshow The Running Man om geld te verdienen voor de medicijnen voor zijn dochter. Richards is op de zwarte lijst gezet omdat hij zich kritisch uitliet over zijn werkgever en nu komt hij haast onmogelijk nog aan werk. Voor de show moet hij een maand uit handen blijven van zogenaamde Hunters en de politie en krijgt zijn vrouw honderd dollar per uur dat hij op vrije voeten is en honderd dollar extra voor elke Hunter of agent die hij ombrengt, met als hoofdprijs een miljard dollar na dertig dagen.… Lees verder “Recensie: The Running Man (Paul Michael Glaser)”
Recensie: Asteroid City (Wes Anderson)
In het stoffige Asteroid City worden niet alleen mensen bezocht door buitenaards leven, maar nemen wolken ook de vorm aan van paddenstoelen. Snap je het idee? Atoombommen, paddenstoelen. Maar laat me je vertellen, ‘Asteroid City’ is geen doorsnee Hollywood-blockbuster. No sir, dit is namelijk een Wes Anderson-film – je weet wel, kleurrijke paletten, symmetrische cinematografie, dat soort dingen. Maar de vraag is natuurlijk: is it any good?
Plot: Het is 1955, en we bevinden ons in het stoffige woestijnstadje genaamd Asteroid City.… Lees verder “Recensie: Asteroid City (Wes Anderson)”