Recensie: Hellraiser: Judgment (Gary J. Tunnicliffe)

Wat hou ik toch van de eerste twee Hellraiser films. Het eerste deel is een meesterwerk en het tweede kan zeer goed mee, zeker een van de beste vervolgfilms ooit. Na het nog aardige derde en al wat mindere vierde deel, is het snel bergafwaarts gegaan met de reeks. Pinhead (Doug Bradley) werd een verschijning die nog maar een paar minuten in beeld kon en de rest van die films waren goedkope, in Oost-Europa geschoten rotzooi. Allemaal, bleek, om de rechten. Om de zoveel jaar moest Dimension Films een vervolgfilm uitpoepen om de Hellraiser rechten te behouden. Ultiem dieptepunt was het negende deel, Revelations, met een nieuwe acteur als de iconische Pinhead. Nu is er een tiende film verschenen. De trailer was nog hoopgevend, maar niets is minder waar. Een Revelations is dit niet, maar Judgment is weer op het niveau van voorgaande delen.

Plot: Rechercheurs Sean en David werken aan een zaak en zijn op zoek naar een gevaarlijke seriemoordenaar die de stad in zijn greep houdt. Ze krijgen hulp van rechercheur Christine Egerton. Terwijl hun onderzoek vordert doen zij de ontdekking dat de persoon die verantwoordelijk is voor de moorden waarschijnlijk niet van deze wereld is…

Gary J. Tunnicliffe was verantwoordelijk voor de make-up van de meeste delen uit de reeks, na Hellbound. Ook schreef hij het verhaal voor Revelations. Meteen al een achterstand dus voor dit nieuwe deel. Toch mag het verhaal, dat gebaseerd is op het kortverhaal met dezelfde naam, er wezen. De beginscène is zelfs nog zeer aardig te noemen en de Auditor (gespeeld door Tunnicliffe), Butcher en Surgeon zijn geen slechte Cenobites. Maar vervolgens worden wij geïntroduceerd aan de twee detectives (Damon Carney en Randy Wayne) en deze zijn gewoon weer op het niveau van de acteurs uit pakweg Deader en Hellseeker. We werden nog enthousiast gemaakt met de casting van Heather Langenkamp (A Nightmare on Elm Street), maar zij mag welgeteld in één scène opdraven en is denk ik een hele 20 seconden in beeld.

Pinhead zelf (Paul T. Taylor) is een stap voorwaarts in vergelijking bij die uit Revelations, maar dat mag allang niet meer baten. Het ontzettend slechte acteerwerk, de lelijke, veel te bruine look van de film en de algeheel goedkope sfeer en setting maken de film zeer matig. Waar is toch die tijd gebleven dat Hellraiser garant stond voor een flinke portie sfeer, gore en een sterk verhaal? We zien in Judgment nog wel wat herkenbare zaken terug, zoals de Chatterer, waardoor de makers hier iets meer hun best hebben willen doen om oude tijden te doen herleven, maar het is duidelijk dat de middelen weer magertjes waren en dit nooit een sterk deel had mogen worden in de reeks. Het wordt gewoon tijd dat Hellraiser een flinke reboot krijgt en bedenker Clive Barker weer een onderdeel uit gaat maken van het proces. Tot die tijd zal Dimension de reeks blijven verpesten met dit soort kant en klare rotzooi.

Rating
  • 4/10
    Hellraiser: Judgment - 4/10

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.