Recensie: Prophecy (John Frankenheimer)

Eco-horror was een erg populair subgenre in de jaren 70. Films als Frogs, Long Weekend en, geen horror, maar wel eng, The China Syndrome lieten ons zien wat de consequenties kunnen zijn voor de mensheid als we blijven tornen met de natuur. Veel eco-horrors zijn ook tegelijkertijd monsterfilms. Alle Godzilla films zijn hier toch wel het beste voorbeeld van. In 1979 waagde John Frankenheimer (French Connection II, The Island of Dr. Moreau, Ronin) zich ook aan een eco-horror/monsterfilm met Prophecy, de film met de gemuteerde beer.

Prophecy moet toch wel een van de meest vermakelijke eco-horrors zijn. De film kent een weliswaar generieke opbouw, maar de sfeer zit er goed in. De kapsels, interieurs en bepaalde sociale kwesties waarmee onze hoofdrolspeler mee te maken krijgt zijn typisch jaren 70 en geven Prophecy een onvervalste 70’s look. Dat Talia ‘Adrain’ Shire (Rocky) hierin speelt helpt natuurlijk ook mee. Prophecy begint echter pas los te komen wanneer de focus minder op de boodschap en meer op de dreiging te komen ligt. Subplotjes worden steeds meer naar de achtergrond gedrukt en het laatste half uur is Prophecy een monsterfilm pur sang.

Waar in veel monsterfilms het monster uiteindelijk teleurstelt, is het hier het sterkste aspect aan de film geworden. Niet zozeer door zijn uiterlijk, want dat is niet per se inventief te noemen, maar door de enorme agressiviteit waarmee hij door het scherm dendert. Dit in combinatie met zijn imposante postuur maakt van de gemuteerde beer een indrukwekkende aanwezigheid. Het geweld zorgt er op momenten ook voor dat er aardig wat gore in de film zit, toch geen zekerheidje bij dit soort films, en een waanzinnig moment of twee. Let vooral op de scène met de slaapzak…

Rating
  • 8/10
    Prophecy - 8/10

3 gedachten over “Recensie: Prophecy (John Frankenheimer)”

  1. Prophecy wordt zo nu en dan nog wel eens uitgezonden in Duitsland. Daar heb ik hem voor het eerst gezien. De film maakte gelijk indruk op mij. Niet alles aan Prophecy is gelukt, maar de dreigende sfeer is uitstekend. Vooral bij de scene’s die zich in de nacht afspelen.

    1. Vind die ene scène waar je de beer ziet staan aan het mistige meer echt prachtig. Dreigend ook.

      Heb je de film dan ook in het Duits gezien?

  2. Ja, ik heb de film voor het eerst in het Duits gezien. De dub was echter vrij goed gedaan. Ook was er niet in geknipt zoals ze daar meestal doen. Later kreeg de film hier in Nederland gelukkig een release. Ik had eerder een regio 1 import gekocht.

    Mijn favorite opname in de film is denk ik wanneer de hoofdpersonen zich in die tunnels verstoppen, en je buiten het geschreeuw kunt horen van diegenen die nog buiten achtergebleven zijn.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.