Winnie the Pooh, wie is er niet groot mee geworden? De honing liefhebbende beer is nog altijd een van de bekendste gezichten uit de Walt Disney stal en zal dat ook wel zo blijven. Toch gaat er geknaagd worden aan het beeld dat wij hebben van ’s wereld bekendste beer. In 2022 zijn namelijk de rechten komen te vervallen en mogen anderen ook films maken met dit personage. Als het maar niet teveel op de creatie van Disney zelf lijkt. Nou, wat dat betreft hoeft Disney niets te vrezen van Winnie the Pooh: Blood and Honey, want Pooh Bear is hier geen lieve beer die graag op avontuur gaat.… Lees verder “Recensie: Winnie the Pooh: Blood and Honey (Rhys Frake-Waterfield)”
Alle berichten van Johan de Joode
Recensie: Violent Night (Tommy Wirkola)
Ah kerst… Gezellig eten en drinken met familie en vrienden, spelletjes kijken en zoetsappige films kijken. Het samenzijn met de familie en vrienden tijdens kerst is natuurlijk ook wel een beetje afleiding zoeken van de dagelijkse beslommeringen. En daar is niets mis mee. Nu zoeken velen van ons het hele jaar door afleiding door het kijken van films waarin actie en bloedvergieten de boventoon voeren. Ook daar is helemaal niets mis mee. Maar wat als je die twee kan combineren? Nou, dat kan met Violent Night!… Lees verder “Recensie: Violent Night (Tommy Wirkola)”
Recensie: Intensive Care (Dorna X. van Rouveroy)
Het is ondertussen een ‘running gag’ bij de redactie dat ik een recensie zou afleveren van een bepaalde film. Ik denk dat ik ondertussen al 4 jaar beloof dat ik deze recensie zou gaan maken, maar dat deed ik steeds niet. Misschien weten jullie wel hoe dat gaat rond Kerst en Oud & Nieuw. Je hebt allemaal plannen en ideeën, maar van de helft daarvan komt niets omdat je blijft plakken bij feestjes, andere mensen komen nog het idee om een borrel hier en daar te doen, maar ook word je ouder en heb je steeds meer tijd nodig om die vervelende kater te verwerken.… Lees verder “Recensie: Intensive Care (Dorna X. van Rouveroy)”
Recensie: M3GAN (Gerard Johnstone)
Wij bij It’s Only a Movie houden van horrorfilms met creepy poppen in de hoofdrol. En wij zijn daar niet alleen in als wij even kijken naar het horrorgenre van, laten we zeggen, de afgelopen 10 jaar. Want als er iets succes garandeerde binnen het genre, dan waren het wel die verdomd nare poppen! We hebben de Conuring-films die ons introduceerden met Annabelle, die hierna een geheel eigen filmserie kreeg waar nog geen eind van in zicht is. Ook deed Brahms in The Boy en een vervolg vele mensen naar de bioscoop trekken.… Lees verder “Recensie: M3GAN (Gerard Johnstone)”
Recensie: Avatar: The Way of Water (James Cameron)
James Cameron is verantwoordelijk voor een aantal van mijn favoriete films. Sterker nog, ik beschouw The Terminator als mijn favoriete film. Ik draag die film al 30 jaar een warm hart toe. Hoe simpel de film ergens is, hoe mooi vind ik de uitwerking. Dat succes van The Terminator heeft Cameron wel gelanceerd naar het land der grote regisseurs. De budgetten werden groter en zo ook de successen. Aliens (1986), Terminator 2: Judgment Day (1991) en Titanic (1997). Vooral de laatste twee films torpedeerden zichzelf gelijk in het rijtje van meest succesvolle films aller tijden en Titanic werd ook nog eens beloond met de Oscar voor Beste Film en voor Beste Regisseur.… Lees verder “Recensie: Avatar: The Way of Water (James Cameron)”
Recensie: Blood Rage (John Grissmer)
Het is vandaag Thanksgiving! Daar doen wij in Nederland natuurlijk geen fuck mee en dat is helemaal prima. Maar ik vind het een mooie gelegenheid om een recensie te plaatsen van een slasher uit de jaren 80 die ik werkelijk hilarisch vind. De film heeft meerdere titels gehad in het verleden zoals het mysterieuze Nightmare at Shadow Woods of het supersimpele Slasher. Tegenwoordig kennen wij deze bloederige, maar hilarische slasher onder een andere titel: Blood Rage.
Plot: De eeneiige tweeling Todd en Terry zijn samen met hun moeder Maddy in een drive-in bioscoop.… Lees verder “Recensie: Blood Rage (John Grissmer)”
Recensie: Black Panther: Wakanda Forever
Nog geen twee jaar geleden overleed Chadwick Boseman. Hij was een ware belofte en zijn dood raakte veel mensen, zo ook mij. Het bericht dat de verfilming van een tweede Black Panther-film gewoon doorging, na het enorme succes van de eerste film in 2018 natuurlijk geen verkeerde gedachte, vond ik op z’n zachts gezegd bijzonder. Ik snap dat de schoorsteen van Marvel/Disney moet blijven roken, maar misschien heb ik daar ouderwetse gedachten over. Het verhaal voor Black Panther 2, nu Black Panther: Wakanda Forever, werd herschreven, maar de belofte werd wel gemaakt dat de rol van Chadwick Boseman als T’Challa, oftewel Black Panther, niet zou worden vertolkt door iemand anders.… Lees verder “Recensie: Black Panther: Wakanda Forever”
Recensie: Barbarian (Zach Cregger)
Dit wordt een pittige recensie. Enkele weken geleden kreeg ik berichten door vanuit de VS over de film Barbarian en de berichten waren bijzonder positief. “De verrassing van het jaar!” hoorde ik zelfs iemand zeggen. Nou, dan maak je mij wel erg nieuwsgierig. Vorige week zag ik de film in de persvoorstelling, maar door verplichtingen elders kwam ik maar niet toe aan het schrijven van de recensie. Ondertussen ging Barbarian al in de voorpremière en kwamen de berichten ook van Facebookvrienden voorbij.… Lees verder “Recensie: Barbarian (Zach Cregger)”
Recensie: Hellraiser (David Bruckner)
Ruim 10 jaar werd er al gesproken over een remake of een reboot van de franchise die na de eerste paar films louter werden gemaakt voor de 5 euro bak bij de Free Record Shop. Niet dat daar wat mee mis is trouwens. Zo nu en dan heeft iedereen zin in pulp. Maar bij de fans van het eerste uur bleef een hardnekkig verlangen dat ook hun geliefde franchise opnieuw zou mogen beginnen. Dat is opvallend aangezien de meeste liefhebbers van een klassieke horrorfilm een remake of reboot vaak op voorhand al verguizen.… Lees verder “Recensie: Hellraiser (David Bruckner)”
Recensie: Hellbound: Hellraiser II (Tony Randel)
Dat Hellraiser een vervolg zou krijgen was al heel vroeg duidelijk. Terwijl de eerste film in productie was en er Amerikaans geld via productiemaatschappij New World Pictures binnen kwam bleek dat de Amerikanen zoveel vertrouwen hadden in het succes van Hellraiser dat een vervolg al groen licht kreeg terwijl de eerste film nog in de bioscoop moest verschijnen. De Amerikanen kregen gelijk, Hellraiser was een succes. Het budget van één miljoen dollar werd dubbel en dwars terug verdiend. In totaal bracht de film 14 miljoen op in de bioscoop en eenmaal in de videotheek kwam er nog veel meer bij.… Lees verder “Recensie: Hellbound: Hellraiser II (Tony Randel)”