Als in 1993 de first person shooter DOOM van id Software verschijnt is het spel al gauw een grote hit. Het spel pionierde in 3D graphics en de gameplay was goed. Het verhaaltje was simpel maar pakkend: in 2115 heeft de mens Mars gekoloniseerd en is begonnen aan de manen Phobos en Deimos. Op Phobos is een complex waar experimenten worden gehouden door de UAC (United Aerospace Corporation). Als een groep mariniers van de UAC op onderzoek wordt gestuurd naar een van deze complexen waar onderzoek wordt gedaan naar een portaal blijft er een mannetje achter om de ingang te bewaken. Dit personage is de speler en staat ondertussen bekend als Doomguy. Echter moet hij al gauw zelf op onderzoek uit met enkel zijn vuisten en een pistool.

In 2005 was er al een poging om met dit gegeven een film te maken. De film flopte echter, al was er aan starpower geen gebrek; o.a. Karl Urban en Dwayne “The Rock” Johnson speelde mariniers die verder niet veel meer gemeen hadden met het originele verhaal. Nu is er echter een nieuwe poging gedaan om het spelletje een degelijke verfilming te geven. Dit gebeurt middels de straight to disc Doom: Annihilation.

Het begin lijkt iets getrouwer aan de game. Een groep mariniers ontwaakt uit cryo-slaap en middels een ontbijtje aan een ronde tafel dat sterk doet denken aan Alien maken we kennis met de verschillende krijgers. Erg diep gaat dit niet en we krijgen te maken met de bekende stereotypen. Luitenant Joan Dark (Amy Manson) blijkt de reden te zijn dat haar eenheid deze klus heeft gekregen en niemand is daar blij mee. Wetenschapper Bennet Stone (Luke Allen-Gale) heeft er echter wel zin in en blijkt een ex te zijn van Joan. Eenmaal aangekomen op Phobos blijkt er geen contact meer te zijn met de basis en wordt het een reddingsmissie. Eenmaal binnen vinden ze enkele overlevenden, waaronder de hoofdwetenschapper Dr. Betruger (Dominic Mafham) en de kapelaan Glover (Lois Mandylor, broer van Saw’s Costas Mandylor). Al snel wordt duidelijk dat er iets goed mis is en de demonen stromen de basis binnen.

Het moge duidelijk zijn, Doom: Annihilation is geen film met een groot budget. Toch ziet de film er behoorlijk gelikt uit. We zien best veel praktische effecten die er goed uitzien. Als er terug wordt gevallen op CGI vliegt de film echter behoorlijk uit de bocht. Vuurballen van de imps zien er niet uit en de buitenshots van de basis zijn totaal niet overtuigend. Het acteerwerk is slecht en het script stuitert alle kanten op. De film probeert bij vlagen grappig te zijn maar slaagt er alleen in om de kijker nog minder verbonden te laten voelen met de personages. De regisseur doet zijn uiterste best om de spanning er in te krijgen maar slaagt hier niet in. Zo is er bijvoorbeeld een scène in een landbouw-laboratorium waar een soort labyrint van gewassen moet staan van waaruit de zombies van alle kanten moeten toestromen. Het is echter pijnlijk duidelijk dat er maar drie rekjes staan met wat groen waardoor er niet echt een gevoel van dreiging ontstaat.

Ook is er de drang om maar zoveel mogelijk uit het computerspel in de film te krijgen. Dit is niet per definitie slecht en zien we een aantal geslaagde easter eggs, zoals de kaart op de HUD’s van de mariniers die zo uit het computerspel lijkt te komen, en zien we John Carmack’s naam voorbij komen, evenals Billy Blazkowicz uit Wolfenstein. Als er echter ineens in een handgemeen in het riool een kettingzaag te voorschijn komt voelt dit erg geforceerd aan. Net als de Big Fucking Gun die nog even volledig nutteloos een uitleg krijgt om enkele minuten later de regels volledig te laten varen.

De personages hebben totaal geen uitdieping waardoor we volledig ongeïnteresseerd zitten te kijken naar hoe en wanneer ze aan hun eind komen. Nu is Doom 2 natuurlijk niet het type film waar we op uren karakterontwikkeling zitten te wachten maar de personages zijn niet meer dan bordkarton dat volledig inwisselbaar is.

Het geheel is wel mooi in beeld gebracht en de actie is overzichtelijk maar misschien is het allemaal net iets te gelikt. Alles ziet er uit als nieuw en we krijgen niet echt het gevoel van een basis waar honderden mensen werkten en waar net een slachtpartij heeft plaatsgevonden. Nee, als je een lekkere creature feature in de ruimte wil kijken zet dan Aliens nog maar een keer op. Of Event Horizon.