Recensie: Brahms: The Boy II (William Brent Bell)

Is het nu Brahms: The Boy II, The Boy 2: Brahms of The Boy: Brahms’ Curse? Ach, wat maakt het uit… Zelf was ik niet helemaal verbaasd over het verschijnen van een vervolgfilm op The Boy uit 2016. Onlangs zag ik de film voorbij komen op Netflix en dacht: “Hey, die heb ik al eens eerder gezien.. En haatte ik!” Haten is misschien een groot woord, maar positief over de film was ik niet. Zoals jullie kunnen lezen in mijn recensie voor De Nachtvlinders toen. Ter voorbereiding op de persvoorstelling van dit tweede deel ben ik even vluchtig door de eerste film gegaan en wederom was ik niet positief. Wel begrijp ik dat er een vervolgfilm moest komen, want met een minimaal budget is bijna het tienvoudige binnengehaald: iets meer dan 60 miljoen dollar en dat is dan ook nog zonder de opbrengsten van fysieke media en streaming rechten. Tijdens Mipcom 2018, een beurs voor de verkoop en inkoop van films en series waar ik was als hoofdredacteur van Horrify, vertelde een vertegenwoordiger van productiebedrijf Lakeshore mij dan ook vol trots dat een tweede deel er aan ging komen. Ik begreep de beste man heus wel, maar hoe zouden zij met dit verhaal verder kunnen gaan? Eigenlijk was er maar één oplossing….

Plot: Wanneer er bij je is ingebroken voel je je al niet veilig. Dat er mensen zijn geweest die door je persoonlijke bezittingen zijn geweest is een echte inbreuk op je privacy. Maar wanneer je de inbrekers ook nog eens aantreft en je fysiek wordt aangevallen is de impact een stuk groter. Dat laatste overkomt Liza en haar zoontje Jude. Het voorval heeft een behoorlijk impact op de twee. Zij wordt geplaagd door nachtmerries en Jude lukt het niet meer om te kunnen praten. Samen met haar man Sean besluiten ze dat ze een tijdje naar een rustigere omgeving gaan en huren een leuk buitenhuisje ver van de stad. Wanneer zij de omgeving verkennen ontdekken zij dat het buitenhuisje onderdeel is van een groot landhuis dat wordt gerenoveerd. Daar vindt Jude een pop waar hij direct een band mee heeft. En die pop heeft de naam Brahms…

Brahms: The Boy 2, zoals de film in eerste instantie heette, werd steeds maar uitgesteld in de VS. Eigenlijk zou de film uitkomen in de zomer van 2019, toen weer in december, om uiteindelijk in februari pas echt in de bioscoop te verschijnen. Nu is februari niet zo erg als januari, wat altijd als de maand geldt waar de studios hun materiaal dumpen waar ze het minst vertrouwen in hebben, maar het zit er niet ver vandaan. Daarbij wil ik niet zeggen dat deze film troep is, maar goed is het ook zeker niet.

Regisseur William Brent Bell, die ook verantwoordelijk is voor de eerste film, heeft iets meer geld gekregen om deze sequel te maken en dat is wel te zien. De belichting en het camerawerk zien er beter uit en in de hoofdrol heeft hij niemand minder dan Katie Holmes weten te strikken. Het probleem is echter dat de schrijfster, Stacey Menear, die ook verantwoordelijk was voor de eerste film, duidelijk last heeft van artistieke armoede want wie wel meerdere poppenfilms heeft gezien weet precies wat er gaat gebeuren.

Het maakt van Brahms: The Boy 2 een hele generieke horrorfilm zoals wij al zo vaak hebben gezien. Is dat slecht? Nou, niet per se. Ik kan oprecht zeggen dat het kijken naar deze dertien in een dozijn horrorfilm mij wel heeft vermaakt. De voorspelbaarheid is alleen erg jammer.

Eindoordeel
  • 5/10
    Brahms: The Boy II - 5/10

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.