Categoriearchief: Blu-ray

Recensie: Violent Night (Tommy Wirkola)

Ah kerst… Gezellig eten en drinken met familie en vrienden, spelletjes kijken en zoetsappige films kijken. Het samenzijn met de familie en vrienden tijdens kerst is natuurlijk ook wel een beetje afleiding zoeken van de dagelijkse beslommeringen. En daar is niets mis mee. Nu zoeken velen van ons het hele jaar door afleiding door het kijken van films waarin actie en bloedvergieten de boventoon voeren. Ook daar is helemaal niets mis mee. Maar wat als je die twee kan combineren? Nou, dat kan met Violent Night!… Lees verder “Recensie: Violent Night (Tommy Wirkola)”

Recensie: Halloween Ends (David Gordon Green)

David Gordon Greens Halloween was een film die weer enigszins terugging naar de roots van de franchise, dat in 1978 begon met John Carpenters meesterwerk. Greens aanpak was klassieker dan die van Rob Zombie. Halloween (2007) en Halloween II (2009) waren een dermate nieuwe visie dat veel mensen er niets van moesten hebben. Michael Myers werd ineens een soort van trailer trash serial killer. Nee, dan was Greens Halloween een welkome terugkeer. Echter bleek het vervolg Halloween Kills een fikse domper.… Lees verder “Recensie: Halloween Ends (David Gordon Green)”

Recensie (met winactie) Mad God (Phil Tippett)

Phil Tippett is een naam die niet bij iedereen direct een belletje doet rinkelen. Toch heeft de man een een CV waar je U tegen zegt. Tippett is Visual Effect Supervisor en heeft titels als de originele Star Wars trilogie, Jurassic Park en RoboCop op zijn naam staan. Stop-motion is waar hij groot mee is geworden en ik wil wedden dat je zijn werk van eerdergenoemde titels zo voor de geest kunt halen. De laatste 30 jaar heeft zijn leven echter in het teken gestaan van Mad God, zijn levenswerk.… Lees verder “Recensie (met winactie) Mad God (Phil Tippett)”

Recensie: DC Club van Super-Pets (Jared Stern)

De laatste weken staat DC Studios flink in het nieuws. Dat komt door de aanstelling van twee nieuwe twee topmannen, James Gunn en Peter Safran. Aan hen de taak om de concurrentie met Marvel aan te gaan. Beide heren worden verantwoordelijk voor de koers die de studio de komende jaren moet gaan nemen. Gunn scoorde eerder bij Marvel met zijn Guardians of the Galaxy-franchise en bij DC met Suicide Squad. Safran was producer van Shazam!, een van de meest succesvolle films uit het DC Extended Universe (DCEU).… Lees verder “Recensie: DC Club van Super-Pets (Jared Stern)”

Recensie: Blood Delirium (Vinegar Syndrome)

Vinegar Syndrome heeft al wat maffe titels uitgebracht in hun 10-jarig bestaan. Het Italiaanse Blood Delirium (Delirio di Sangue) is op dat vlak wel weer een hoogtepuntje. Een idioter plot zul je niet snel tegenkomen. Blood Delirium is niet goed, maar voor de fan van trash valt hier genoeg te genieten.

Plot: Na de dood van zijn vrouw gaat een onevenwichtige schilder, die denkt dat hij een reïncarnatie is van Vincent van Gogh, volledig door het lint en graaft hij met de hulp van zijn necrofiele butler haar lichaam op.… Lees verder “Recensie: Blood Delirium (Vinegar Syndrome)”

Recensie: Jurassic World Dominion (Colin Trevorrow)

Wat was ik onder de indruk toen ik Jurassic Park in 1993 voor het eerst zag in de bioscoop. Je kunt het gevoel vergelijken met dat van Alan Grant en Ellie Sattler, die in de film voor het eerst een Brachiosaurus zien grazen. Ook de iconische woorden “Welcome to Jurassic Park” van acteur Richard Attenborough geven me nog steeds kippenvel. Na Jurassic Park verscheen nog The Lost World: Jurassic Park (1997) en Jurassic Park III (2001). Twee prima vervolgen, maar zonder de impact van het origineel.… Lees verder “Recensie: Jurassic World Dominion (Colin Trevorrow)”

Recensie: The Black Phone (Scott Derrickson)

The Black Phone was een film waar ik best naar heb uitgekeken. Scott Derrickson heeft bij mij namelijk punten gescoord met zijn film Sinister uit 2012. Vooral de eerste 3/4 van Sinister. Dat was namelijk van het engste dat ik ooit heb gezien. Die 8mm filmpjes met muziek van Aghast op de achtergrond.. Brr.. Van Deliver Us From Evil (2014) was ik niet zo onder de indruk en Doctor Strange (2016) was amper onderscheidend van ander Marvel-werk. Op naar The Black Phone dus, met opnieuw Ethan Hawke in een hoofdrol.… Lees verder “Recensie: The Black Phone (Scott Derrickson)”

Recensie: Buried Alive (Vinegar Syndrome)

De korte verhalen van Edgar Allen Poe zijn een inspiratiebron voor veel filmmakers, maar soms wordt er wel heel gemakkelijk gebruik gemaakt van zijn naam. Veel van Poe’s bizarre en macabere verhalen vormen de basis voor films en dat geldt ook voor de Vinegar’s nieuwste release, Buried Alive (1989). Ik weet dat er verschillende films zijn met deze titel, maar van deze had ik nog nooit gehoord. Hier blinkt Vinegar Syndrome natuurlijk in uit. Ik heb inmiddels aardig wat films van het label gezien.… Lees verder “Recensie: Buried Alive (Vinegar Syndrome)”

Recensie: Righting Wrongs (Vinegar Syndrome)

De Hong Kong cinema liefhebber houdt de laatste jaren geen geld over met geweldige release uit de UK van o.a. 88 Films en Eureka. Maar ook Vinegar Syndrome doet zo nu en dan een duit in het zakje. Zo ook met deze release van Righting Wrongs (wellicht beter bekend als Above the Law) van regisseur/acteur Corey Yuen die niet alleen een hand vol Hong Kong klassiekers als Ninja in the Dragons Den en Dragons’s Forever regisseerde maar ook verantwoordelijk was voor de eerste Transporter film. … Lees verder “Recensie: Righting Wrongs (Vinegar Syndrome)”

Blu-ray recensie: Stanley/ Horror High (Vinegar Syndrome)

Het mooie van boutique labels als Vinegar Syndrome is dat onbekende of uit vergetelheid geraakte titels weer een kans krijgen en misschien een nog mooier podium krijgen dan dat zij kregen bij het uitbrengen in de bioscoop. tenminste, als ze al in de bioscoop kwamen. Dat was namelijk zeker niet het geval met Stanley en Horror High. Beide zijn low budget horrorfilms die zijn uitgebracht door onafhankelijke filmmaatschappijen. Hun films kwamen vaak niet in de bioscoop en moesten het doen met de goedkopere drive-in’s die in de V.S.… Lees verder “Blu-ray recensie: Stanley/ Horror High (Vinegar Syndrome)”