Vinegar Syndrome heeft zich voorgenomen obscure cultfilms te redden uit de vergetelheid. Van vintage porno tot horror met een budget waar gaarkeukens drie jaar op zouden kunnen draaien, er wordt van alles opgenomen in hun catalogus. Zo ook Best Friends, een soort psychologisch drama met wat lichte exploitation invloeden.

Plot: In Best Friends proberen beste vrienden Jesse (Richard Hatch, die later in Battlestar Galactica zijn toekomst als gast op sci-fi conventies zou veiligstellen) en Pat (Doug Chapin) hun in het slop geraakte vriendschap een nieuwe vonk te geven. Samen met hun vriendinnen Kathy (Susanne Benton, die in hetzelfde jaar al eens Don Johnson en zijn hond verleidde)  en Jo Ella (Ann Noland) maken ze met een camper een road trip door een aantal staten. De twee vrienden hebben samen gediend in Vietnam en al vrij snel blijkt dat Pat hier een behoorlijke tik aan over heeft gehouden. Hij klampt uit alle macht vast aan hun onbezorgde kindertijd en als Jesse dan trouwplannen blijkt te hebben probeert Pat dit uit alle macht tegen te houden.

De hoes van Best Friends doet denken aan een soort voorloper van The Hills Have Eyes met Indianen, echter is er slechts één scène in een stripclub waar ze het aan de stok krijgen met enkele oorspronkelijke bewoners van Amerika. Verder is het puur een persoonlijk drama dat zich focust op de relatie tussen de vier personages. Het doet zeker op het einde sterk denken aan het twee jaar jongere Hitch-Hike met Franco Nero en David Hess welke mijn voorkeur geniet. Nu is deze vergelijking niet helemaal eerlijk aangezien het hier een heerlijk Italiaans actie-spektakel betreft. Een film die zich volledig focust op vier personages leunt volledig op de prestatie en chemie tussen de acteurs. Natuurlijk hebben we Richard Hatch in zijn eerste film credit na enkele kleine tv rolletjes en Susanne Benton die iets meer ervaring had en deze leveren degelijk werk. Ann Noland doet het ook prima als de ietwat labiele vriendin van Pat en Doug Chapin speelt waarschijnlijk een van de irritantste personages ooit. De man maakt van een biertje drinken nog een irritant spektakel.

Het tempo van de film doet wat traag aan, wat met de korte speelduur van 83 minuten redelijk verrassend is. Het einde is niet wat je verwacht, wat de film nog een beetje redt. Uiteindelijk is Best Friends een leuke tijdcapsule en geeft goed aan wat de tijdsgeest net na de Vietnam-oorlog was.

Blu-ray: De schijf is wat we ondertussen wel gewend zijn van Vinegar Syndrome. Je kan deze film nergens beter krijgen dan in deze opgepoetste versie. Ook het geluid is kraakhelder en de dialogen zijn duidelijk hoorbaar. De film heeft zelfs nog wat extra’s in de vorm van een viertal interviews van crewleden.

https://www.youtube.com/watch?v=qpn-zj9uUOM