Jongstleden hebben wij Cthulhu Mansion van pulpregisseur Juan Piquer Simón gerecenseerd, een film gebaseerd op de Cthulhu mythe gecreëerd door de Amerikaanse schrijver H.P. Lovecraft. Dat zijn schrijfwerk veel als inspiratie dient bewijst Sacrifice nu nogmaals. Met Barbara Crampton in de hoofdrol wordt ook meteen een link gelegd met de klassieke Lovecraft films Re-Animator en From Beyond. Of Sacrifice in de schaduw van die films mag gaan staan valt te betwijfelen, maar benieuwd zijn wij alleszins.

Plot: Na de dood van zijn moeder reist Isaac samen met zijn hoogzwangere vrouw Emma naar een klein eiland in Noorwegen om er het huis te verkopen dat van de moeder van Isaac was. Isaac en Emma worden door de eilandbewoners argwanend aangekeken, maar worden opgevangen door de vriendelijke sheriff Renate. Isaac en Emma komen er echter achter dat de eilandbewoners geloven in een mythische god. Dingen beginnen steeds raarder te worden en Isaac begint gevoelig te worden voor de geschiedenis van het eiland en haar bewoners. Emma vreest echter voor het leven van haar baby.

Mysterieus eiland, dito bewoners en een mythe over een of andere zeegod, Sacrifice is Lovecraft all over! Vooral op papier dan, want visueel gezien zijn er eigenlijk maar weinig scènes die Lovecraft uitstralen. Dit heeft grotendeels te maken met het budget. Sacrifice oogt goedkoop, maar een excuus mag dat eigenlijk niet zijn want in het verleden bewees een film als The Call of Cthulhu dat budget niet per se nodig is om een Lovecraftiaans sfeertje neer te zetten. Het probleem van Sacrifice is vooral het gebrek aan fantasie. Dit wordt erg duidelijk bij het tot leven brengen van de zeegod. Met enkel een tentakel en wat rare geluiden kom je er niet.

Sacrifice mist geloofwaardigheid. Het eiland met haar Scandinavische acteurs overtuigt niet en ook het koppel Isaac en Emma lijken op het laatste moment aan elkaar te zijn gekoppeld. Synergie tussen die twee is er niet. Een film als Dagon weet bijvoorbeeld uitstekend een duister eilandsfeertje neer te zetten. De bewoners daar worden ook niet vertolkt door de beste acteurs maar alles voelt “off”. Vooral dat laatste mist hier en dat sijpelt in alles door, waaronder het zeemonster. Het helpt ook niet dat de helft van de film dromen van Isaac zijn.

Kortom, allemaal foute keuzen van het regisseursduo. Met dit materiaal hoor je gewoon beter te kunnen. Budget alleen mag geen excuus zijn, anders begin je ook niet aan een dergelijke film. Het was wel weer leuk om Barbara Crampton in een dergelijke rol te zien, maar de volgende keer halen wij From Beyond wel weer uit de kast.