Adam Sandler, je moet van de man houden, in ieder geval op het gebied van komediefilms want velen mogen het ermee eens zijn dat zijn rol in Uncut Gems van ongekende klasse was. Sandler kan echt wel acteren, maar voor Hubie Halloween grijpt hij weer terug naar het type ‘love it or hate it’ humor waarmee hij in ieder geval ver uit het vizier van prijsuitreikend Amerika blijft. Hubie Halloween is gelukkig wel een echte seizoensfilm dus gingen wij er niet eens met heel veel tegenzin voor zitten.… Lees verder “Recensie: Hubie Halloween (Steven Brill)”
Tag archieven: Komedie
Recensie: Old Dracula (Vinegar Syndrome)
Wanneer wij dachten dat we alle Dracula-films wel hebben gezien of in ieder geval van hebben gehoord, weet Vinegar Syndrome ons toch weer te verrassen. Old Dracula, met niemand minder dan David Niven als de Prince of Darkness, is dan ook een film die maar erg weinig aandacht geniet online, iets waar nu dus wat verandering in komt met de Blu-ray release.
Plot: Count Dracula is te oud geworden om nog op pad te gaan voor vers bloed en besluit om voortaan een bezichtigingsreis naar zijn kasteel te leiden om zo toch zijn slachtoffers te kunnen krijgen.… Lees verder “Recensie: Old Dracula (Vinegar Syndrome)”
Recensie: Flesh Eating Mothers (Vinegar Syndrome)
Vinegar Syndrome heeft een titel aan hun catalogus toegevoegd die het Troma label eer aan zou doen. Flesh Eating Mothers is geen film van Lloyd Kaufmans paradepaardje maar heeft wel alles in zich wat het bedrijf karakteriseert. Dat wil dus vooral zeggen veel kolder en gore op een ultra laag budget.
Plot: Wanneer een man seks heeft gehad met de helft van alle moeders in een stad, blijkt dat hij een kannibalistische ziekte heeft overdragen. Het resultaat hiervan is dat moeders door de hele stad hun kinderen als maaltijd willen nuttigen.… Lees verder “Recensie: Flesh Eating Mothers (Vinegar Syndrome)”
Recensie: Waxwork (Anthony Hickox)
Horrorfilms over wassen beelden of wassenbeeldenmusea eindigen niet bij House of Wax (1953) en diens remake uit 2005. Zo kennen we bijvoorbeeld ook nog Mystery of the Wax Museum (1933), Nightmare in Wax (1969) en Tourist Trap (1979). De jaren 80 kenden ook hun wassenbeeldenmuseumhorror in de vorm van Waxwork, een charmant filmpje met in de hoofdrol Zach ‘Gremlins’ Galligan.
De film
De artwork en de plot van Waxwork wekten in de schappen van de lokale videotheek veel nieuwsgierigheid op. In ieder geval bij ondergetekende.… Lees verder “Recensie: Waxwork (Anthony Hickox)”
Recensie: Brainsmasher (Albert Pyun)
Albert Pyun, wie kent hem niet? Met klassiekers als Cyborg, Dollman, Nemesis en Kickboxer 2 en 4 is hij met gemak een van de grootste B-film regisseurs op aarde. En een van de betere. Zijn films hebben nooit het productionele niveau van menig Hollywoodfilm gehad, maar willen doorgaans wel behoorlijk vermaken. En daar is het meestal om te doen bij de genrefilm. Brain Smasher is een sympathieke actie-komedie die in de lijn ligt van de betere ‘Pyun-film’.
Hoofdrolspeler Andrew Dice Clay kende zijn hoogtijdagen in de jaren 80 en 90.… Lees verder “Recensie: Brainsmasher (Albert Pyun)”
The Pit and the Pendulum (Stuart Gordon) – DVD recensie
Als het op low-budget films aankomt spant Full Moon toch wel de kroon. De films die zijn ontsproten uit het brein van Charles Band, de man achter deze filmstudio, zien er goedkoop uit en lijken weinig aandacht te schenken aan bijvoorbeeld het acteerwerk. Toch zijn de meeste Full Moon-films meer dan de moeite waard omwille een paar epische creaties (Puppet Master, Demonic Toys) en regisseurs die aantoonbaar plezier in hun vak hebben. Stuart Gordon is zo’n regisseur, een man die vooral inspiratie opdoet uit verhalen van H.P.… Lees verder “The Pit and the Pendulum (Stuart Gordon) – DVD recensie”