Midden in zijn meest productieve periode maakte Lucio Fulci tussen zijn zombi-trilogie door een eerbetoon aan de Poe-verfilmingen van Roger Corman. The Black Cat is een film over een klein dorpje op het Britse platteland waarin steeds meer mensen dood worden aangetroffen. De enige verdachte: een zwarte kat…

Patrick Magee is zonder twijfel de beste acteur van de film. Alleen zijn onheilspellende blik was al voldoende. Als dit een film van Corman was geweest zou zijn rol ongetwijfeld door Vincent Price worden vertolkt. Dat de beste man een jaar later overleed is niet vreemd als je de gele verkleuringen in zijn gezicht ziet die wijzen op nierfalen. Mimsy Farmer is een beetje saai en David Warbeck’s rol vrij beperkt.

Het grootste pluspunt van The Black Cat is de prachtige cinematografie van Sergio Salvati die volledig tot zijn recht komt in de nieuwe Blu-ray van Arrow. Met name de beelden waar de zwarte kat over de daken loopt zijn werkelijk briljant geschoten. Zoals het Italiaanse exploitatie betaamt zit de film ook vol van experimentele en provisorische cameratechnieken. Heel lage tracking-shots als POV van de kat bijvoorbeeld of het feit dat vrijwel de hele film bestaat uit ultra close-ups en POV-shots.

Ook heerlijk is de ontzettend sfeervolle muziek van niemand minder dan de grote Pino Donaggio. Hoe hij midden in zijn meest succesvolle periode met Brian De Palma ineens voor Fulci een goedkope Horrorfilm ging doen is niet bekend. Argento’s The Black Cat had overigens ook muziek van Pino Donaggio.

Het grote probleem van The Black Cat is het script. De film wijkt heel erg af van het Poe-verhaal en laat zelfs spannende en dramatische momenten weg die juist in de film gepast zouden hebben. Wel zitten er veel Poe thema’s in de film verwerkt, zoals claustrofobie, hypnose, spreken met de doden en een wezen dat onbewust driften van zijn meester uitvoert (wat een jaar eerder ook in Cronenberg’s The Brood het geval was). Al deze zijwegen lijden echter nergens naar toe. Aan Fulci is dit niet helemaal te wijten, want een groot gedeelte van de door hem geplande opnames zijn geschrapt omdat de producer het te duur vond. Opmerkelijk is dat enkele jaren later Dario Argento ook een verfilming van The Black Cat maakte met diverse zijsporen uit andere Poe-verhalen. Two Evil Eyes bleef echter wel veel trouwer aan het verhaal, ook al week de setting meer af.