In Hollywood heerst de trend om oudere franchises nieuw leven in te blazen (Friday the 13th, A Nightmare on Elm Street), hier de belangrijkste elementen uit te pikken en het te combineren met een nieuw verhaal. In theorie zou dit concept oude fans moeten kunnen bekoren als ook nieuwe fans aantrekken. Helaas lukt dit maar zelden. De originele Violent Shit is een Duitse no-budget gore film die begon als een showreel voor speciale effecten, maar later uitgroeide tot een volledige speelfilm. Het verhaal stelt niet veel voor en is erg onsamenhangend, echter voor een amateurfilm een degelijke prestatie. Regisseur Andreas Schnaas werd door zijn moeder verweten alleen maar “gewalttätige scheiße” te maken en zo was de titel geboren. Steve Aquilina had ook een sleutelrol in het creëren van de film en vijfentwintig jaar en drie vervolgen later is Steve Aquilina met zijn label 8-Films toe aan een terugkeer van Karl the Butcher. Luigi Pastore wordt hiervoor benaderd en het idee om de ouderwetse Duitse amateur gore te mengen met Italiaans mysterie is geboren.
De film
De Setting is veelbelovend; Rome wordt opgeschrikt door een aantal gruwelijke moorden. Als het lichaam van het nieuwste slachtoffer wordt gevonden zonder hoofd, ledematen en organen is rechercheur D’Amato als eerste ter plaatse en ontmoet hij hier Interpol-agent Hans Ebert, gespeeld door Steve Aquilina zelf. Als ze te kijk worden gezet door twee collega’s (gespeeld door genrelegendes Enzo G. Castellari en Luigi Cozzi) gaan ze zelf op onderzoek uit.
De film begint met een jonge Karl Berger die door zijn moeder wordt opgesloten in de kast waar hij in contact komt met de duivel en zijn bloederige transformatie naar Karl the Butcher begint. Violent Shit: The Movie neemt een meer bovennatuurlijke draai aan het gegeven en legt de nadruk op het masker in plaats van de man erachter. Giovanni Lombardo Radice speelt de personificatie van de duivel, Professor Vassago, en doet dit met verve. De overige acteurs zijn van een minder kaliber en mede door de dubbing doet dit vaak erg slecht aan. Sommige stemacteurs lijken verveeld hun tekst op te dreunen en dat doet de film geen goed. Door de keuze om meer voor een bovennatuurlijk mysterie te gaan en meer achtergronden te laten zien gaat dat ten koste van de gore en haalt het de snelheid uit de film. Als uiteindelijk in de laatste twintig minuten dan toch nog alles uit de kast wordt getrokken krijgen we wel enkele indrukwekkende scènes te zien, maar het is te laat om het eerste uur te doen vergeten. David Bracci (Eaters, Sleepless) laat wel zien wat hij kan en het is duidelijk dat hij veel heeft geleerd van zijn leermeester Sergio Stivaletti. Mensen kijken naar Violent Shit voor de over de top gore, het liefst zo veel mogelijk. Nu dit mist blijft er een matige onsamenhangende giallo over.
De blu-ray
De blu-ray (Weekend of Hell exclusive, gesigneerd door Radice) van 8-Films heeft een haarscherp beeld en de aspect ratio van 1.78:1 komt in 1080p prima tot zijn recht. De soundtrack komt in zowel Duits als Engels in DTS-HD 5.1 en DD 2.0. Voor de muziek tekent Claudio Simonetti met Goblin en dat is prima in orde. De Italiaanse symphorock klinkt uit de speakers en versterkt een jaren 80 giallo gevoel bij het kijken van de film wat het geheel net wat draaglijker maakt. Er is een ruime keuze aan ondertiteling, naast Nederlands en Engels staan ook Duits, Japans, Frans en Italiaans op de schijf.
Qua extra’s kunnen de trailers niet missen uiteraard, net als een fotogallerij. Echt interessant wordt het pas bij de making of en de interviews met cast en crew waar de gedachtegang achter het maken van deze film duidelijk wordt. Violent Shit: The Movie is geen hoogvlieger en eigenlijk alleen aan te raden voor completisten en echte liefhebbers van gialli die alle toppers al gezien hebben. De cameo’s van bekende gezichten, film referenties en humor kunnen de echte fans wel bekoren, verder slaat de film de plank helaas mis.
