Dit wordt een pittige recensie. Enkele weken geleden kreeg ik berichten door vanuit de VS over de film Barbarian en de berichten waren bijzonder positief. “De verrassing van het jaar!” hoorde ik zelfs iemand zeggen. Nou, dan maak je mij wel erg nieuwsgierig. Vorige week zag ik de film in de persvoorstelling, maar door verplichtingen elders kwam ik maar niet toe aan het schrijven van de recensie. Ondertussen ging Barbarian al in de voorpremière en kwamen de berichten ook van Facebookvrienden voorbij.… Lees verder “Recensie: Barbarian (Zach Cregger)”
Categoriearchief: Bioscoop
Recensie: Smile (Parker Finn)
Bij het zien van de glimlach op de poster van Smile kwamen bij mij nare herinneringen terug van de film Truth or Dare uit 2018 van regisseur Jeff Wadlow. Wat heb ik mij geërgerd aan die film met cgi vergrote glimlachen. Het was zo saai… De glimlachen waren zo overdreven groot dat het eerder lachwekkend overkwam. Bij mij dan, maar toen ik de film in de bioscoop zag waren er tieners in de zaal die zich te pletter schrokken. Misschien heb ik gewoon erg veel horrorfilms gezien.… Lees verder “Recensie: Smile (Parker Finn)”
Recensie: Bodies Bodies Bodies (Halina Reijn)
Het was even dubbelchecken toen ik de naam van de regisseur bij Bodies Bodies Bodies zag staan. Het was triplechecken toen ik de naam van de studio zag staan. Halina Reijn en A24 die samen met een horrorfilm op de proppen komen? Hoe dan!? De nieuwsgierigheid groeide en het wantrouwen in een goede film van de hand van Reijn werd telkens rechtgezet door het idee dat we hier toch met een nieuwe film van A24 te maken hebben, een studio die inmiddels een handvol meesterwerken op zijn naam heeft staan.… Lees verder “Recensie: Bodies Bodies Bodies (Halina Reijn)”
Recensie: Orphan: First Kill
In 2009 was Orphan een frisse wind door het horrorlandschap. Het script kende een origineel uitgangspunt en het personage Esther was een welkome toevoeging aan het genre. De film en Esther laten een redelijk nare bijsmaak achter en dan heb je het meestal toch goed gedaan als regisseur. Nu is er dan, 13 jaar later, een vervolg. Best lastig gezien het hele uitgangspunt van het origineel. Of het werkt lees je verder in onze recensie.
Plot: Leena Klammer (Julia Stiles) ontsnapt uit een psychiatrische inrichting in Estland en reist naar de Verenigde Staten.… Lees verder “Recensie: Orphan: First Kill”
Recensie: Nope (Jordan Peele)
Jordan Peele heeft zich binnen 5 jaar weten te knokken tot een van de meest verfrissende en vooraanstaande namen binnen het horrorgenre. Met zijn debuut Get Out uit 2017 maakte hij niet alleen een voortreffelijke horrorfilm, maar stipte hij ook iets aan in de Amerikaanse samenleving wat nog altijd is opgelost: de verhouding tussen zwart en wit Amerika. Us uit 2019 was veel meer een recht toe recht aan horrorfilm die duidelijk geïnspireerd was op de serie The Twilight Zone. Niets is wat het lijkt in de film.… Lees verder “Recensie: Nope (Jordan Peele)”
Recensie: Thor: Love and Thunder (Taika Waititi)
Het is ontzettend grappig om te zien hoe het karakter Thor is ontwikkeld binnen de films van Marvel. Hij is echt een van de meest iconische leden van de originele Avengers, maar de eerste twee films, die echt helemaal gewijd waren aan hemzelf, waren oké tot saai en vermoeiend. Godzijdank was daar Taika Waititi in 2017 met Thor: Ragnarok die het karakter eigenlijk een softe reboot bezorgde. Er werd veel meer humor, kleur en avontuur gebracht in de verhaaltelling en dat zorgde ervoor dat Thor: Ragnarok een van de grappigste en leukste Marvel-films ooit werd en ook bijna een miljard opbracht in de bioscoop.… Lees verder “Recensie: Thor: Love and Thunder (Taika Waititi)”
Recensie: Jurassic World Dominion – Oud ontmoet nieuw
Na twee Jurassic Worlds vond men dat de tijd nu echt rijp was voor de terugkeer van Alan Grant en Ellie Sattler. Daar werd namelijk al langer over gespeculeerd en stiekem ook wel naar verlangd. Want hoewel de Jurassic World films het prima hebben gedaan aan de box office, miste men toch dat stukje magie uit de originele trilogie en dan met name het origineel van Steven Spielberg. Heeft het voor een verbetering van de World-films gezorgd? Niet echt, helaas.
Plot: Dominion speelt zich vier jaar na de verwoesting van Isla Nublar af.… Lees verder “Recensie: Jurassic World Dominion – Oud ontmoet nieuw”
Crimes of the Future (David Cronenberg) – The Flesh Lives Again!
Ja, een nieuwe Cronenberg is erg fijn. Nóg fijner is dat David teruggrijpt naar de body-horror die hem zo kenmerkend heeft gemaakt. Crash, Existenz, Naked Lunch, Crimes of the Future (niet te verwarren met zijn eigen film uit 1970) heeft van al deze Cronenberg-klassiekers wel wat meegepikt en dat is een aangename terugkeer. A Dangerous Method, A History of Violence, Eastern Promises, allemaal prima films, maar wij zien Cronenberg toch het liefst wat klooien met het menselijk lichaam. Eén groot verschil met Cronenbergs hoogtijdagen: de productie.… Lees verder “Crimes of the Future (David Cronenberg) – The Flesh Lives Again!”
Bioscoop: Top Gun: Maverick – IJzersterke sequel
In 1986 maakte Tony Scott een van de populairste actiefilms van de jaren 80. Top Gun zorgde voor een ongekend aantal aanmeldingen bij de luchtmachten van het Westen en bombardeerde Tom Cruise tot sterrenstatus. Nog altijd heeft de film een legendarische status, maar niet onder jongeren van tegenwoordig. De keuze voor een vervolg hing al vele jaren in de lucht, maar het was altijd Tom Cruise zelf die zich weerhield van een vervolg. Dat kwam deels door kritiek op Top Gun in de jaren erna.… Lees verder “Bioscoop: Top Gun: Maverick – IJzersterke sequel”
Recensie: Doctor Strange in the Multiverse of Madness (Sam Raimi)
Als ik heel eerlijk ben zou ik zeggen dat ik ondertussen al een paar jaar superheldenfilm moe ben. Vergis je niet, ik hou van superhelden. Ik ben ermee opgegroeid, ik koop na een lange tijd weer veel comics en een van mijn favoriete films uit mijn jeugd is een superheldenfilm. Avengers: Endgame was voor mij een mooi sluitstuk na een jarenlang bombardement aan superheldenfilms.
Natuurlijk is het wel zo dat er enorme bedragen zijn verdiend en Hollywood stopt pas wanneer ze geen geld meer opleveren.… Lees verder “Recensie: Doctor Strange in the Multiverse of Madness (Sam Raimi)”