Win vrijkaarten voor Five Nights at Freddy’s

De langverwachte game-verfilming Five Nights at Freddy’s draait inmiddels in de bioscopen en is de grote Halloween-hit waar Blumhous eop had gehoopt. Sterker nog, Five Nights heeft de beste openingsweekend ooit van de studio van Jason Blum.

Ben je toch nieuwsgierig geworden naar de film? Dan zit je bij It’s Only a Movie goed want je kunt namelijk vrijkaarten winnen! In samenwerking met Triple P Entertainment en Universal geven wij 3×2 kaarten weg.

Stuur je naam- en adresgegevens op naar info@itsonlyamovie.nl en wie weet mogen we jou gelukkig maken met een avondje griezelen in Freddy Fazbear’s Pizza!

Lees verder “Win vrijkaarten voor Five Nights at Freddy’s”

Recensie: Child’s Play (Tom Holland)

Enge poppen waren niets nieuws in 1988, getuige films als Magic (1978) en Dolls (1987), maar een pop die een cultstatus bereikt werd pas werkelijkheid met Tom Hollands Child’s Play. Chucky werd hier geboren en na inmiddels vijf sequels heeft hij een plek veroverd op de lijst van meest populaire horror iconen. Dit is grotendeels te danken aan Don Mancini, de bedenker van de ‘killer doll’. Met zijn rode haren, kleurrijke outfit en de geweldige stem van Brad Dourif is Chucky nog steeds een horrorlegende.

Detective Mike Norris maakt jacht op de moordenaar Charles Lee Ray. Zij belanden in een grote speelgoedwinkel.… Lees verder “Recensie: Child’s Play (Tom Holland)”

Recensie: Ghosthouse (Umberto Lenzi)

Als groot liefhebber van de Italiaanse horrorfilm krijg ik toch wel een glimlach bij de naam Umberto Lenzi, de man die de kannibalenhorror een boost heeft gegeven met Man From Deep River en die over een onuitputtelijke filmografie beschikt waar hier en daar echt pareltjes te vinden zijn. Denk aan bijvoorbeeld de andere kannibalenhorrors Eaten Alive en Cannibal Ferox maar ook de zombiefilm Nightmare City. Een ander pareltje uit Lenzi’s oeuvre is zonder twijfel Ghosthouse, in het Italiaans bekend als La Casa 3, een creepy film mét een creepy pop!

Plot: Een man hoort een kat janken en hij gaat op het geluid af.… Lees verder “Recensie: Ghosthouse (Umberto Lenzi)”

Recensie: The Flash (Andy Muschietti)

The Flash heeft misschien niet de fanbase van een Batman of een Superman, maar dat deze film behoorlijk veel aandacht kreeg voor het uitbrengen was bijzonder te noemen. Alleen de redenen daarvoor waren niet allemaal rooskleurig.

Ten eerste de hoofdrolspeler Ezra Miller. Miller is een getalenteerd acteur die hoge ogen gooide met zijn spel in We Need to Talk About Kevin uit 2011 en The Perks of Being a Wallflower uit 2012. Sindsdien heeft Miller verdienstelijke rollen gespeeld in andere films, maar kwam de man de laatste paar jaar toch meer in het nieuws vanwege verontrustende zaken. Zo kwam Miller steeds meer verward over, raakte hij betrokken bij geweldsdelicten en bleek hij een minderjarige jarenlang drugs en alcohol te hebben gegeven.… Lees verder “Recensie: The Flash (Andy Muschietti)”

Recensie: The Running Man (Paul Michael Glaser)

Het derde boek dat Stephen King onder zijn pseudoniem Robert Bachman uitbracht was The Running Man, een verhaal over een dystopische toekomst waarin Benjamin Richards ten einde raad meedoet aan de televisieshow The Running Man om geld te verdienen voor de medicijnen voor zijn dochter. Richards is op de zwarte lijst gezet omdat hij zich kritisch uitliet over zijn werkgever en nu komt hij haast onmogelijk nog aan werk. Voor de show moet hij een maand uit handen blijven van zogenaamde Hunters en de politie en krijgt zijn vrouw honderd dollar per uur dat hij op vrije voeten is en honderd dollar extra voor elke Hunter of agent die hij ombrengt, met als hoofdprijs een miljard dollar na dertig dagen.… Lees verder “Recensie: The Running Man (Paul Michael Glaser)”