Tag archieven: Horror

Recensie: Imaginary (Jeff Wadlow)

Altijd heb ik gehoord en gedacht dat ik een behoorlijke fantasierijke geest had als kind, maar nooit heb ik een denkbeeldig vriendje of vriendinnetje gehad. Toch lijkt het, met name in Amerikaanse films, een vaak voorkomend gegeven te zijn bij kinderen. Blijkbaar was ik toch niet zo fantasierijk denk ik dan. Of het nu waar is of niet, het is natuurlijk wel voer voor films, en dan met name horrorfilms zoals Imaginary.

Plot: Illustrator Jessica is gelukkig getrouwd met Max en woont in de stad samen met zijn twee kinderen uit een eerder huwelijk, Taylor en Alice.… Lees verder “Recensie: Imaginary (Jeff Wadlow)”

Recensie: The Nun II (Michael Chaves)

‘The Conjuring Universe’ is na meer dan 10 jaar echt een enorm succes. The Nun (2018) is niet de beste film uit de franchise, maar gek genoeg wel de film die James Wan en Co het meeste geld heeft opgebracht. De spin-off van The Conjuring 2 bracht ons de demon Valak, veruit het beste uit The Nun en zeker een hoogtepunt uit The Conjuring 2. Natuurlijk kon een vervolg niet uitblijven en dus krijgen wij na 5 jaar The Nun II.… Lees verder “Recensie: The Nun II (Michael Chaves)”

Recensie: Five Nights at Freddy’s (Emma Tammi)

De Five Nights at Freddy’s game-reeks kent inmiddels 9 delen en is binnen het indie game genre zeldzaam populair. Action figures, Funko Pops, T-shirts en veel meer merchandise verder kon een verfilming natuurlijk niet uitblijven.

Plot: Mike Schmidt is een nachtwaker die bij het plaatselijk restaurant Freddy Fazbear’s Pizza begint te werken. Tijdens zijn eerste nacht op het werk realiseert Mike zich dat er iets niet pluis is. Weldra wordt hij geconfronteerd met de waarheid over de poppen die er verblijven: het zijn niet zomaar robots.… Lees verder “Recensie: Five Nights at Freddy’s (Emma Tammi)”

Recensie: Meg 2: The Trench (Ben Wheatley)

The Meg uit 2018 werd geregisseerd door Jon Turteltaub en is voornamelijk tot stand gebracht door Chinees geld. Dit was o.a. terug te zien in de supporting cast die voornamelijk uit Chinese acteurs bestond. Maar bovenal was The Meg een Jason Statham actiefilm zoals je zou kunnen verwachten van de Engelse acteur. De man speelt altijd hetzelfde typetje en dat was in The Meg niet anders. Nu is er een vervolg verschenen. Nog meer actie, nog meer (Chinees) geld, nog meer watermonsters, maar vreemd genoeg; minder haai.… Lees verder “Recensie: Meg 2: The Trench (Ben Wheatley)”

Recensie: Margaux (Netflix)

Kunstmatige intelligentie wordt steeds genuanceerder. Chat-GPT is ondertussen bij iedereen al bekend, de software heeft zelfs al een verbeterde versie, en studenten lijken niet zonder te kunnen. Maar elk voordeel heeft zijn nadeel. De film Margaux, onder regie van Steven C. Miller, laat dit in grote mate zien. De eerste vier minuten van de film: er ligt iemand in een massagestoel onder controle van kunstmatige intelligentie. “Zet hem maar iets strakker!”, zegt hij. Twee minuten later, hij is dood geperst.… Lees verder “Recensie: Margaux (Netflix)”

Recensie: Child’s Play (Tom Holland)

Enge poppen waren niets nieuws in 1988, getuige films als Magic (1978) en Dolls (1987), maar een pop die een cultstatus bereikt werd pas werkelijkheid met Tom Hollands Child’s Play. Chucky werd hier geboren en na inmiddels vijf sequels heeft hij een plek veroverd op de lijst van meest populaire horror iconen. Dit is grotendeels te danken aan Don Mancini, de bedenker van de ‘killer doll’. Met zijn rode haren, kleurrijke outfit en de geweldige stem van Brad Dourif is Chucky nog steeds een horrorlegende.… Lees verder “Recensie: Child’s Play (Tom Holland)”

Recensie: Ghosthouse (Umberto Lenzi)

Als groot liefhebber van de Italiaanse horrorfilm krijg ik toch wel een glimlach bij de naam Umberto Lenzi, de man die de kannibalenhorror een boost heeft gegeven met Man From Deep River en die over een onuitputtelijke filmografie beschikt waar hier en daar echt pareltjes te vinden zijn. Denk aan bijvoorbeeld de andere kannibalenhorrors Eaten Alive en Cannibal Ferox maar ook de zombiefilm Nightmare City. Een ander pareltje uit Lenzi’s oeuvre is zonder twijfel Ghosthouse, in het Italiaans bekend als La Casa 3, een creepy film mét een creepy pop!… Lees verder “Recensie: Ghosthouse (Umberto Lenzi)”

Recensie: Talk To Me (Danny Philippou & Michael Philippou)

De bioscopen worden nog altijd gedomineerd door de films Oppenheimer en Barbie. Beide films behoren tot de succesvolste van het jaar en krijgen veel lof van zowel de bezoekers als de recensenten. Helemaal terecht trouwens, het zijn geweldige films. Maar het horrorgenre staat ook niet stil. Voor de horrorliefhebber is er namelijk ook iets op het grote scherm om blij van te worden. Een beetje stilletjes deed deze film zijn entree in de bioscoop, maar door mond tot mond reclame begint hij uit te groeien tot een ware hit.… Lees verder “Recensie: Talk To Me (Danny Philippou & Michael Philippou)”

Recensie: Link (Richard Franklin)

Link van Richard Franklin had een van die vele hoezen die ik telkens zag bij de horrorsectie van de videotheek maar die ik vreemd genoeg nooit huurde in de jaren 90. En dat terwijl ik een zwak heb voor horrorfilms waarbij doodnormale dieren ijskoude killers blijken. Vooral de aap. Dat begon denk ik met Dario Argento’s Phenomena, waarin een chimpansee iemand te lijf gaat met een klassiek scheermes. Dat beeld van dat zwartharige beest met die grote zwarte holle ogen, die ontblote tanden en dat ijzingwekkende gekrijs tezamen met een afschuwelijk moordwapen vond ik bijna enger dan de killer zelf.… Lees verder “Recensie: Link (Richard Franklin)”

Recensie: The Last of Us (HBO)

The Last of Us is een van de meest populaire (en beste) games ooit. Oorspronkelijk uitgebracht op de PlayStation 3 vindt het verhaal nu logischerwijs haar weg naar het kleine scherm. Oorspronkelijk was het idee om van The Last of Us een film te maken, maar met dit materiaal kun je makkelijk uren vullen. En o boy zijn de uren gevuld want dit seizoen vliegt voorbij en is over voordat je het door hebt.

Plot: Joel is een man is die gebroken is door de apocalyps.… Lees verder “Recensie: The Last of Us (HBO)”