A Quiet Place was een verrassend grote hit in 2018. De film van John Krasinski gaf ons een wereld waarin de mensheid bijna is uitgestorven door de komst van redelijk unieke buitenaardse wezen die jagen op basis van geluid. In deze wereld ben je dus stil, heel stil, want anders ga je er aan. Het succes moest natuurlijk worden opgevolgd met een vervolgfilm, en die kwam dan ook in 2020, nou ja, eigenlijk 2021 want er was een zeker virus dat in de echte wereld onze planeet in zijn greep hield.… Lees verder “Recensie: A Quiet Place: Day One (Michael Sarnoski)”
Alle berichten van Johan de Joode
Recensie: Kingdom of the Planet of the Apes (Wes Ball)
Er is alweer 7 jaar verstreken sinds wij voor het laatst een Planet of the Apes-film in de bioscoop hebben mogen verwelkomen. Dat was toen War for the Planet of the Apes van Matt Reeves. War for the Planet of the Apes was een waardige afsluiter en volgens sommigen de beste uit alle films over een wereld waarin mensen niet meer dominant zijn, maar waar intelligente apen, eigenlijk primaten, de overhand hebben.
‘War’ sloot af met de dood van Caesar, de aap waar het allemaal mee begon.… Lees verder “Recensie: Kingdom of the Planet of the Apes (Wes Ball)”
Recensie: Abigail (Matt Bettinelli-Olpin, Tyler Gillett)
Een nieuwe film uit de koker van de heren achter Radio Silence (Scream 5, Scream 6 en Ready or Not) zorgt natuurlijk voor een zekere interesse. Hoewel de meningen behoorlijk verdeeld zijn over de Scream-films heeft het duo eerder wel degelijk laten zien waar zien waar zij toe in staat zijn. Maar doen zij dat ook met Abigail, een horrorfilm waarin liters bloed en een klein meisje in ballerina outfit de hoofdmoot is?
Het verhaal: Een groep criminelen, die elkaar niet kennen, worden ingehuurd om iemand te kidnappen om zo een flinke som geld op te gaan eisen.… Lees verder “Recensie: Abigail (Matt Bettinelli-Olpin, Tyler Gillett)”
Recensie: Ghostbusters: Frozen Empire (Gil Keenan)
Ik weet nog goed hoe ik de première van Ghostbusters: Afterlife, in november 2021, ervaarde. We kwamen net een beetje uit lockdown en iedereen had wel even behoefte aan een feestje. Ik waande mij tussen allemaal influencers en artiesten waar ik nog nooit van had gehoord, maar gelukkig waren er ook leden van de GBDD, de Ghostbusters Dutch Division, die ,gekleed in Ghostbusters kostuum, inclusief Proton Packs, al jaren bij iedere Con aanwezig zijn en waar ik altijd wel een beetje happy van word.… Lees verder “Recensie: Ghostbusters: Frozen Empire (Gil Keenan)”
Recensie: Godzilla x Kong: The New Empire (Adam Wingard)
Zijn wij nog maar net bekomen van het geweldige Godzilla: Minus One, is het alweer tijd voor de volgende film in de zogenaamde ‘Monsterverse’ waarin Godzilla, en ook weer King Kong, het tegen elkaar moeten opnemen. De laatste film in de serie, Godzilla vs Kong, was een behoorlijk succes in de bioscopen ondanks dat deze ook gelijk te zien was via streaming vanwege de hele Covid pandemie. Duidelijk was wel dat de film een minder serieuze benadering had van de Kaiju, die in dit universum Titans worden genoemd, dan in de eerdere Godzilla-films.… Lees verder “Recensie: Godzilla x Kong: The New Empire (Adam Wingard)”
Recensie: Imaginary (Jeff Wadlow)
Altijd heb ik gehoord en gedacht dat ik een behoorlijke fantasierijke geest had als kind, maar nooit heb ik een denkbeeldig vriendje of vriendinnetje gehad. Toch lijkt het, met name in Amerikaanse films, een vaak voorkomend gegeven te zijn bij kinderen. Blijkbaar was ik toch niet zo fantasierijk denk ik dan. Of het nu waar is of niet, het is natuurlijk wel voer voor films, en dan met name horrorfilms zoals Imaginary.
Plot: Illustrator Jessica is gelukkig getrouwd met Max en woont in de stad samen met zijn twee kinderen uit een eerder huwelijk, Taylor en Alice.… Lees verder “Recensie: Imaginary (Jeff Wadlow)”
Recensie: The Exorcist: Believer (David Gordon Green)
In 2018 scoorde regisseur David Gordon Green een gigantische hit met Halloween, de film die een direct vervolg was op de klassieker uit 1978. De film werd zo goed ontvangen dat direct de twee vervolgen het ja-woord kregen van de studio om zo Gordon Green’s idee van een trilogie te bewerkstelligen. In 2021 kwam Halloween Kills uit die nogal gemixte reacties opriep bij de fans en de reguliere bioscoopgangers. Ja, Michael Myers was lekker bruut. Zo bruut hebben we hem nog nooit eerder gezien, maar die meute die alsmaar “Evil dies tonight!”… Lees verder “Recensie: The Exorcist: Believer (David Gordon Green)”
Recensie: The Flash (Andy Muschietti)
The Flash heeft misschien niet de fanbase van een Batman of een Superman, maar dat deze film behoorlijk veel aandacht kreeg voor het uitbrengen was bijzonder te noemen. Alleen de redenen daarvoor waren niet allemaal rooskleurig.
Ten eerste de hoofdrolspeler Ezra Miller. Miller is een getalenteerd acteur die hoge ogen gooide met zijn spel in We Need to Talk About Kevin uit 2011 en The Perks of Being a Wallflower uit 2012. Sindsdien heeft Miller verdienstelijke rollen gespeeld in andere films, maar kwam de man de laatste paar jaar toch meer in het nieuws vanwege verontrustende zaken.… Lees verder “Recensie: The Flash (Andy Muschietti)”
Recensie: Talk To Me (Danny Philippou & Michael Philippou)
De bioscopen worden nog altijd gedomineerd door de films Oppenheimer en Barbie. Beide films behoren tot de succesvolste van het jaar en krijgen veel lof van zowel de bezoekers als de recensenten. Helemaal terecht trouwens, het zijn geweldige films. Maar het horrorgenre staat ook niet stil. Voor de horrorliefhebber is er namelijk ook iets op het grote scherm om blij van te worden. Een beetje stilletjes deed deze film zijn entree in de bioscoop, maar door mond tot mond reclame begint hij uit te groeien tot een ware hit.… Lees verder “Recensie: Talk To Me (Danny Philippou & Michael Philippou)”
Recensie: Link (Richard Franklin)
Link van Richard Franklin had een van die vele hoezen die ik telkens zag bij de horrorsectie van de videotheek maar die ik vreemd genoeg nooit huurde in de jaren 90. En dat terwijl ik een zwak heb voor horrorfilms waarbij doodnormale dieren ijskoude killers blijken. Vooral de aap. Dat begon denk ik met Dario Argento’s Phenomena, waarin een chimpansee iemand te lijf gaat met een klassiek scheermes. Dat beeld van dat zwartharige beest met die grote zwarte holle ogen, die ontblote tanden en dat ijzingwekkende gekrijs tezamen met een afschuwelijk moordwapen vond ik bijna enger dan de killer zelf.… Lees verder “Recensie: Link (Richard Franklin)”