Hoewel de Oscars bij mij al heel lang niet echt serieus genomen worden, ben ik elk jaar toch wel nieuwsgierig of er bepaalde genrefilms toch erkend worden door de Academy. Ook dit jaar is het helaas weer het geval dat de genrefilm compleet genegeerd wordt door de vastgeroeste elite in Hollywood. De enige film die een nominatie binnen heeft gehaald is A Quiet Place voor Best Sound Editing. Volgens mij hadden er wel meer genomineerd mogen worden.
Allereerst vind ik dat John Carpenter een nominatie had verdiend voor zijn soundtrack voor Halloween. Hoewel de film niet groots is, neigt hij er op momenten wel naar dankzij de simpele, maar zeer effectieve score van Carpenter. De man bewijst alweer dat hij weinig middelen nodig heeft om spanning en sfeer te creëren. Ondanks dat ik wat te hoge verwachtingen had van Hereditary, had ik ergens wel verwacht dat de rol van Toni … Lees verder “De genrefilm (bijna) volledig genegeerd door de Oscars”
De podcasts vliegen je tegenwoordig om de oren. Na nog niet zo lang geleden die van de Child’s Play reeks te hebben geplaatst, gaan Johan en ik het nu hebben over een andere bekende horror filmserie, die van Halloween. Luister dus wat wij denken over Halloween 1 t/m 8 en natuurlijk ook de twee Rob Zombie Halloween films.
Ik denk dat ik ongeveer twaalf was. Ik stond aan het begin van mijn puberteit en trok voornamelijk op met oudere jongens uit de buurt. Die buurt was een skyline van drie troosteloze woontorens waar druggebruik, vandalisme en vooral armoede welig tierden. Reden genoeg om je in een veel te krap appartementje op te sluiten met je Nintendo 8bit. Destijds keek ik nog geen horrorfilms, tenzij onbewust, wanneer Jaws (1975) of The X-Files op televisie uitgezonden werden. Maar mijn oudere vriend Serge, die twee verdiepingen boven mij woonde, bezocht al eens graag een videotheek. Je weet wel, zo’n vintage videotheek waar de prachtige VHS-covers je een andere wereld in zogen.
Op een dag vertrouwde Serge me toe dat hij de gruwelijkste film aller tijden had gezien: Cannibal Holocaust (1980). We leefden in het tijdperk waarin de peuter JamesBulger vermoord werd door twee tieners … Lees verder “Waar ligt jouw grens? – Tom’s special”
Lady in White (1988, Frank LaLoggia) Je zou bijna vergeten dat we hier met een Halloween-film te maken hebben, zo weinig wordt Lady in White als Halloween-film gecategoriseerd. Lady in White is ook een vriendelijke film die goed drama met fantasy weet te vermengen. Echt horror wordt dit eigenlijk nooit. Het verhaal over een jongetje dat opgesloten raakt in een kast op school en daar in aaraking komt met een geest is ook niet gecentreerd op de feestdag maar vindt er simpelweg in plaats. Wat Lady in White een beetje nekt is de ambitie van de makers. De film wil van alles een beetje zijn, drama, fantasy, horror, en voelt daardoor uiteindelijk wat leeg aan. Wel is Lady in White een film die gezien mag worden, want je ziet dit type film niet vaak voorbij komen.
De meest voor de hand liggende Halloween filmtips zijn vaak films die het in Nederland steeds populairder wordende feest ook daadwerkelijk als thema hebben. Maar welke films zonder Halloween thema zijn er net zo geschikt voor een avondje lekker sfeervol griezelen in aanloop naar het oer-Amerikaanse feest? It’s Only a Movie tipt er tien.
House(1986, Steve Miner) ‘Haunted houses’ zijn een ideaal uitgangspunt voor een avondje goed sfeervol griezelen, dus bij uitstek perfect voor Halloween. House, van Steve Miner (Friday the 13th 2 en 3), is een horrorfilm met een komisch randje. Misschien nog net niet geschikt genoeg voor kinderen, maar luchtig vermaak alleszins, al doet de plot over het oorlogstrauma van de protagonist anders vermoeden. Wat vooral bijblijft zijn de heerlijke praktische effecten die van House een echte 80’s klassieker maken.
