Tagarchief: Verenigd Koninkrijk

4K Ultra HD, Recensies

A Clockwork Orange – Stanley Kubricks meesterwerk in glorieus 4k

Een reactie plaatsen

De mensen van Warner Bros hebben al een aantal Stanley Kubrick titels uitgebracht in 4k, namelijk The Shining, 2001: A Space Odyssey en Full Metal Jacket. Nu is het de beurt aan A Clockwork Orange, wellicht Kubricks meest besproken film.

Plot: Gebaseerd op een boek van Anthony Burgess uit 1962, naar aanleiding van een nare persoonlijke ervaring uit 1944, volgen we een groep tieners die elke avond op zoek gaan naar een beetje ‘ultra violence’. Als hun leider Alex (Malcolm McDowell) opgepakt wordt, stemt hij toe om een speciale therapie te ondergaan. Als hij uiteindelijk vrijkomt heeft hij een hekel aan geweld, maar stapelen de problemen zich vervolgens op.

Wat te zeggen over een van de meest opmerkelijke films ooit gemaakt? Wie een lineair verhaal verwacht kan beter direct de film negeren. Kubrick neemt ons mee op een dystopische maar bijzonder stijlvolle trip naar de toekomst. De gedateerde decors en aankleding (die blijven toch wel erg jaren 70) leiden maar weinig af van de filmische ervaring die A Clockwork Orange is. Het knappe van Kubrick was dat eigenlijk elke film van de man anders is. The Shining is qua stijl niet te vergelijken met A Clockwork Orange en Full Metal Jacket doet niet meteen denken aan Eyes Wide Shut. En toch merk je in elke film de hand van Kubrick. De mans oeuvre blijft een van de meest diverse en interessante.

A Clockwork Orange heeft net als de meeste films van Kubrick erg mooie plaatjes te bieden. Zo is de scène meteen in het begin in de Moloko Milk Bar van grote schoonheid, zeker begeleid door de dreigende score van Wendy Carlos (The Shining). Maar A Clockwork Orange heeft een bepaalde energie die volledig uniek is in de carrière van Kubrick. In de wereld van Alex is alles over de top, absurd, ver verwijderd van de realiteit, al heeft Kubrick hier heel wat te zeggen wat nauw verwant is met onze realiteit.

Alex, een jongeman met moord en verkrachting op zijn kerfstok, wordt uiteindelijk slachtoffer van een staat die Alex als het ware ‘ontmenst’. Is dit veel beter dan het gedrag van Alex en zijn kompanen? Dat laatste mag men zelf uitzoeken en dat is altijd zo fijn van dit soort werken die het antwoord niet kant en klaar hebben liggen voor de kijker, als die er al is. De jaren 70 waren uniek op filmgebied en A Clockwork Orange is daar een perfect voorbeeld van.

A Clockwork Orange is vanwege zijn stijl en aanpak wel een film die je wat minder snel op zet dan bijvoorbeeld The Shining of Eyes Wide Shut, films die meer sfeer te bieden hebben en wat rustiger voortkabbelen. De nieuwe release op 4k is wel de ultieme gelegenheid om de film weer een nieuwe kans te geven en uit te vinden of het nog steeds zo meesterlijk is als je in gedachten had.

4K Ultra HD, Recensies

Harry Potter and the Sorcerer’s Stone (Chris Columbus) – Waar het ooit begon

Een reactie plaatsen

Harry Potter is inmiddels een begrip. 8 boeken (The Cursed Child inclusief) en 8 films verder is Harry Potter een van de bekendste boek- en filmpersonages ooit. Potters avonturen op het witte doek begonnen ooit in 2001. The Sorcerer’s Stone introduceerde ons aan de vleesgeworden personages waar inmiddels miljoenen kinderen en volwassenen aan verknocht zijn. Aan Daniel Radcliffe en co was de zware taak om van Harry Potter een succesvolle filmreeks te maken. Warner Bros brengt het eerste deel nu uit in een deluxe steelbook uitvoering.

Plot: Harry Potter is een doodgewone, maar ongelukkige jongen die sinds de dood van zijn ouders bij zijn saaie en barbaarse oom en tante woont, in de bezemkast onder de trap. Op een dag arriveert er een geheimzinnige brief voor hem. En daarna nog een, en nog een. De brieven veranderen Harry’s hele leven: hij wordt gered door Hagrid, een woeste figuur op een vliegende motorfiets. Met een speciale trein die vertrekt van perron 9¾, belandt hij op Zweinsteins Hogeschool voor Hekserij en Hocus-Pocus, waar hij alles leert over bezemstelen, toverdranken en monsters. Ook komt Harry erachter dat zijn ouders tovenaars waren en dat hij wereldberoemd is. Toen hij een baby was, heeft hij een moordaanslag overleefd van de meest gevreesde magiër Voldemort. Sterker nog: door Harry’s toedoen is er nooit meer iets vernomen van Voldemort. De grote vraag is of Voldemort nog leeft? Als zijn aartsvijand leeft, zal Harry het opnieuw tegen hem moeten opnemen.

Dat Harry Potter zulke succesvolle films zijn geworden is niet verrassend te noemen. Het succes had al een flinke aanloop genomen met de immense populariteit van de boeken van J.K. Rowling. Veel boekverfilmingen zijn volledig de mist ingegaan, maar laat het maar aan Chris Columbus (Home Alone) over om de filmreeks met De Steen Der Wijzen, zoals de titel in het Nederlands klinkt, een meer dan degelijke start te geven. Probleem echter is dat we inmiddels 20 jaar verder zijn en er op het gebied van (digitale) effecten een hoop is veranderd.

Harry Potter and the Philosopher’s Stone is een typisch eerste deel uit een lange reeks. We krijgen veel introducties van personages en heel veel opbouw. Logisch uiteraard, maar daarom is een dergelijke film vaak wel lastig om op zichzelf te beoordelen. Wat wel duidelijk is in retrospectief is dat dit eerste deel relatief luchtig is. Uiteraard een typisch Columbus element, maar het volgt hiermee wel duidelijk de boekenreeks. Dit deel is daarom ook uitermate geschikt voor jongere kijkers, al zullen ook zij opmerken dat de effecten wel heer erg, nou ja, 2001 zijn… Dit wordt eigenlijk allemaal maar duidelijker met deze 4k edities. Het digitale effect lijkt nog meer ‘losgekoppeld’ van de rest van het scherm. Het fotorealisme is veel minder. Eerlijk, fotorealisme zal altijd een probleem blijven met CGI, maar hier is het allemaal nog veel opvallender.

De steelbook van Warner Bros is schitterend. Niet iedereen zal de toegevoegde waarde van blik kunnen waarderen, maar toch blijft dit medium trouwe volgers hebben die er zomaar meer geld voor neerleggen. Volgende delen zullen ongetwijfeld volgen en met 8 films zal dat een flinke investering zijn.

DVD, Recensies

The Power (Corinna Faith) – Direct to DVD Recensie

Een reactie plaatsen

Bovennatuurlijke horror is een subgenre dat de laatste 10-15 jaar ongekend populair (weer) is geworden. Sinds James Wan met Insidious en The Conjuring het genre weer mainstream heeft gemaakt verschijnt de ene na de andere ‘spokenhorror’. The Power is een titel die direct op streaming en DVD verschijnt. De vraag is echter waarom. Wij hebben wel slechtere films uit dit genre zien verschijnen in de bioscoop.

Plot: 1974, Londen. Door onhandige mijnwerkers valt op meerdere plaatsen in Engeland de stroom uit. Val is een jonge verpleegster die nachtdienst heeft. Veel patiënten en medewerkers van het ziekenhuis worden geëvacueerd, waardoor Val bijna alleen in het ziekenhuis achterblijft. Na een tijdje wordt Val geconfronteerd met een sinistere aanwezigheid.

Verlaten gebouwen en nachtdiensten, een combi die al voor een paar goede horrorfilms heeft gezorgd. Denk aan Nightwatch, maar ook films als Halloween II en The Exorcist III weten veel te sfeer te halen uit een dergelijk uitgangspunt. Dat doet The Power ook. Het ziekenhuis waarin alles zich afspeelt is bijzonder sfeervol. We krijgen amper shots van buiten het ziekenhuis te zien waardoor de claustrofobische sfeer goed voelbaar is. Op een gegeven moment gaan alle lichten uit en zijn de enige lichtbronnen wat olielampen. Dit wordt allemaal erg mooi in beeld gebracht.

Het mysterie rondom de aanwezige entiteit wordt aardig opgebouwd. Zeker het eerste half uur is het smullen geblazen. Waarom er dan voor wordt gekozen om zo snel te ontsporen zoals debuterend regisseur Corinna Faith dat doet is een raadsel. Zoals haast altijd is een gebeurtenis uit het verleden aanleiding voor hetgeen wat er gebeurt en Val raakt hier al enorm snel in verstrikt. De knappe opbouw wordt te snel overboord gegooid en het laatste uur hebben we eigenlijk alleen maar te maken met de heftige strijd tussen Val en de entiteit.

Het is dat The Power kan bouwen op het eerste half uur. Hierin laat Faith zien echt wel wat in haar mars te hebben. Helaas kiest ze ervoor om te vervallen in generieke horror, maar The Power schiet toch wel boven het gemiddelde soortgelijke werk uit. We hebben hier nog lang niet te maken met het betere werk van Wan, maar ik zie Faith wel wat beters fabriceren dan een film als The Nun of Insidious 3 of 4.

Blu-ray, Recensies

Recensie: The Black Windmill (Don Siegel)

Een reactie plaatsen

Ik ben fan van Sir Michael Caine, maar van The Black Windmill had ik nog nooit gehoord. Toch heb ik genoeg van zijn films gezien die in diezelfde periode zijn uitgebracht. Gelukkig brengt 101 Films regelmatig vergeten films uit en daar mag je The Black Windmill gerust onder rekenen.

Plot: Inlichtingenofficier, majoor Tarrant (Michael Caine) probeert een groep wapensmokkelaars te infiltreren. Op het eerste oog lijkt zijn missie succesvol tot zijn vrouw (Janet Suzman) een telefoontje krijgt van de geheimzinnige Drabble. Hij beweert dat hij hun zoon David heeft ontvoerd en eist £500.000 aan ongeslepen diamanten als losgeld. De relatie tussen Tarrant en zijn vrouw was al niet goed, maar wordt nu nog meer op de proef gesteld. Daarnaast wordt Tarrant zelf verdacht door zijn baas Cedric Harper (Donald Pleasence). Tarrant moet zijn onschuld bewijzen, maar er ook voor zorgen dat Drabble het losgeld krijgt als hij zijn zoon levend wil terugzien.

De legendarische regisseur Don Siegel had in 1971 een daverend succes met zijn Dirty Harry. Een geweldige rol van acteur Clint Eastwood, als de keiharde inspecteur Harry Callahan. Helaas had Siegel met The Black Windmill niet hetzelfde commerciële succes en daardoor is de film ook in de vergetelheid geraakt. Het is dus mooi dat 101 Films haar licht laat schijnen op deze lang verloren klassieker. De film is gebaseerd op het boek Seven Days to a Killing van Clive Egleton en heeft veel weg van een Bond film. Alleen zet de bekende Britse spion regelmatig de bloemetjes buiten. Caine is een echtgenoot en vader in een huwelijk, dat mede door zijn beroep, bergafwaarts gaat.  

De film begint erg sterk met de ontvoering van de zoon van Tarrant. Het lijkt er op dat de ontvoerders nergens voor terug deinzen. De film bevat redelijk wat actie, dat efficient in beeld wordt gebracht door de ervaren Siegel. Aan het eind neemt de film een paar onlogische wendingen, zo verandert Tarrant’s vrouw plotseling van emotioneel wrak naar redder in nood. Verder speelt Donald Pleasance de neurotische baas van Caine, die eens een leuke verwijzing maakt naar collega spion James Bond. De gewetenloze antagonist wordt gespeeld door John Vernon. Voor The Black Windmill is veel gefilmd op echte locaties. Het laat een mooi beeld zien van Londen in de jaren 70.  De opnames in bussen, treinen en zelfs een hovercraft geven de film iets realistisch. 

Voor een film die meer dan 40 jaar oud is, ziet het beeld er scherp uit. Ik zag wel soms wat vervaging onderin het beeld, maar dit is niet hinderlijk. De mono PCM-soundtrack klinkt helder en het schijfje bevat nog een aantal leuke extra’s. Acteur Joss Ackland heeft in de film een bijrol, maar is op 93-jarige leeftijd nog altijd te porren voor een interview. Hij is alleen wat moeilijk te verstaan. Verder geeft cameraman Ousama Rawi een interview over zijn samenwerking met Don Siegel. Natuurlijk mag de trailer en een omkeerbare hoes niet ontbreken.    

Ondanks dat dit niet hun beste werk is, ben ik blij dat 101 Films de film onder de aandacht brengt van filmliefhebbers en verzamelaars. Het is altijd fijn om verrast te worden met een onbekende film. The Black Windmill nu verkrijgbaar op Blu-ray via 101 Films.

On Demand, Recensies

Recensie: Sacrifice (Andy Collier/ Tor Mian)

Een reactie plaatsen

Jongstleden hebben wij Cthulhu Mansion van pulpregisseur Juan Piquer Simón gerecenseerd, een film gebaseerd op de Cthulhu mythe gecreëerd door de Amerikaanse schrijver H.P. Lovecraft. Dat zijn schrijfwerk veel als inspiratie dient bewijst Sacrifice nu nogmaals. Met Barbara Crampton in de hoofdrol wordt ook meteen een link gelegd met de klassieke Lovecraft films Re-Animator en From Beyond. Of Sacrifice in de schaduw van die films mag gaan staan valt te betwijfelen, maar benieuwd zijn wij alleszins.

Plot: Na de dood van zijn moeder reist Isaac samen met zijn hoogzwangere vrouw Emma naar een klein eiland in Noorwegen om er het huis te verkopen dat van de moeder van Isaac was. Isaac en Emma worden door de eilandbewoners argwanend aangekeken, maar worden opgevangen door de vriendelijke sheriff Renate. Isaac en Emma komen er echter achter dat de eilandbewoners geloven in een mythische god. Dingen beginnen steeds raarder te worden en Isaac begint gevoelig te worden voor de geschiedenis van het eiland en haar bewoners. Emma vreest echter voor het leven van haar baby.

Mysterieus eiland, dito bewoners en een mythe over een of andere zeegod, Sacrifice is Lovecraft all over! Vooral op papier dan, want visueel gezien zijn er eigenlijk maar weinig scènes die Lovecraft uitstralen. Dit heeft grotendeels te maken met het budget. Sacrifice oogt goedkoop, maar een excuus mag dat eigenlijk niet zijn want in het verleden bewees een film als The Call of Cthulhu dat budget niet per se nodig is om een Lovecraftiaans sfeertje neer te zetten. Het probleem van Sacrifice is vooral het gebrek aan fantasie. Dit wordt erg duidelijk bij het tot leven brengen van de zeegod. Met enkel een tentakel en wat rare geluiden kom je er niet.

Sacrifice mist geloofwaardigheid. Het eiland met haar Scandinavische acteurs overtuigt niet en ook het koppel Isaac en Emma lijken op het laatste moment aan elkaar te zijn gekoppeld. Synergie tussen die twee is er niet. Een film als Dagon weet bijvoorbeeld uitstekend een duister eilandsfeertje neer te zetten. De bewoners daar worden ook niet vertolkt door de beste acteurs maar alles voelt “off”. Vooral dat laatste mist hier en dat sijpelt in alles door, waaronder het zeemonster. Het helpt ook niet dat de helft van de film dromen van Isaac zijn.

Kortom, allemaal foute keuzen van het regisseursduo. Met dit materiaal hoor je gewoon beter te kunnen. Budget alleen mag geen excuus zijn, anders begin je ook niet aan een dergelijke film. Het was wel weer leuk om Barbara Crampton in een dergelijke rol te zien, maar de volgende keer halen wij From Beyond wel weer uit de kast.