Zou een film als Beware! Children at Play nu nog gemaakt kunnen worden? Ik denk het niet. Als filmmaker moet je tegenwoordig zo oppassen dat je niemand op z’n tenen trapt. Veel regisseurs wegen de inhoud van hun film af op een weegschaaltje of maken hun film (geforceerd) ‘woke’ proof. In 1989 was dit wel anders en Beware! Children at Play is hier het levende bewijs van. Mede dankzij Vinegar Syndrome wordt deze shockerende film niet wordt vergeten.
Archive 81 is zo’n serie die je gezien moet hebben als je een beetje mee wil praten bij het koffieapparaat. De Netflix-serie was een behoorlijke hit en er wordt rekening gehouden met meerdere seizoenen. Of dat ook de moeite is, is nog maar de vraag.
Plot: Dan is een cinefiel met een voorliefde voor filmrollen en VHS. Hij is archivaris en restaurateur bij een filmmuseum en komt net uit een relatie die hem als een wrak achter heeft gelaten. Hij ziet eigenlijk alleen zijn beste vriend Mark nog en vult zijn dagen met werk en film.… Lees verder “Archive 81 (Netflix) – Ouderwets griezelen”
Wéér een nieuwe Batman-film in de bioscoop! Als fan vind ik dat totaal niet erg. Batman is voor mij een beetje wat James Bond voor anderen is: om de paar jaar een nieuwe film is iets wat voor mij eigenlijk altijd wel goed uitpakt en waar ik naar uitkijk. Ditmaal hebben wij te maken met Robert Pattinson als de nieuwe Batman/Bruce Wayne. Al sinds het benoemen van Pattinson als de als vleermuis geklede wreker heerst er nogal wat onrust bij veel Batman-fans.… Lees verder “The Batman (Matt Reeves) – The Darker Knight”
De Texas Chainsaw Massacre franchise is net als de Halloween franchise een onoverzichtelijk zooitje geworden. Remakes, prequels, sequels, alles heeft al de revue gepasseerd. Toch vinden mensen het nog nodig om met een nieuwe sequel te komen, wat het geval is met Netflix’ Texas Chainsaw Massacre. Je moet het echt weten want aan de titel is dat niet op te maken. Net als Halloween en Scream begint dat best een vervelende trend te worden.
Laten we wel wezen, de meeste jaren 80 slashers zijn niet al te best. Maar wat zijn ze toch vermakelijk en verdomde sfeervol. Via het Vinegar Syndrome label worden er steeds meer vergeten slashers op ons afgevuurd. Zo ook Curfew uit 1989, een ietwat vergeten slasher, maar nu dus uitgebracht op Blu-ray, met luxe slipcover en al.
Plot: De broers Ray Don en Bobby Joe Perkins zijn jaren geleden door toedoen van een rechter, een psychiater en een openbaar aanklager opgesloten, voor de brutale moord op een vrouw.… Lees verder “Curfew (Vinegar Syndrome) – Blu-ray recensie”
Er is heel veel geschreven over verfilmingen van Frank Herberts onverfilmbaar genoemde boek Dune. David Lynch heeft een poging gewaagd in 1984, maar die film is helaas volledig geflopt. Ook wil de regisseur er zelf niets meer van weten. Jammer, want blijkbaar zou er ergens veel materiaal van moeten liggen wat de film veel langer en trouwer tot het boek zou moeten maken. Alejandro Jodorowsky heeft ook ooit een poging gewaagd maar die verfilming is nooit van de grond gekomen. Daar is zelfs een hele documentaire op gebaseerd, Jodorowsky’s Dune.… Lees verder “Recensie: Dune (Denis Villeneuve) – Part One”
Waar te beginnen met deze film… Een ding is zeker, dit is weer een typische Vinegar Syndrome release. Ik had nog nooit van Master of the World gehoord, ondanks dat deze film onderdeel was van een subgenre dat op het moment redelijk populair was, namelijk dat van holbewonerfilms. Jean-Jacques Annauds Quest for Fire (1981) heeft de populariteit van deze films in gang gezet en laat het maar weer aan de Italianen over om er, op hun manier, een slaatje uit te slaan.… Lees verder “Master of the World (Vinegar Syndrome) – Grunt!”
Wes Craven’s Scream uit 1996 was niet alleen een belangrijke film voor het slashergenre maar voor horror in het algemeen. Tot dat punt leek de slasher dood gewaand en het genre in het algemeen alleen nog populair in de videotheek. Scream bracht horror weer onder de loep van het grote publiek en veroorzaakte direct een hause aan nieuwe slasherfilms en een algemene interesse in het genre zelf.
Candyman uit 1992 kan met gemak een cultklassieker genoemd worden. De film wil nog weleens vergeten worden, maar kent een trouwe schare fans. Candyman is eng, spannend en wil ook een punt maken. De jaren 90 waren een niet al te best decennium voor de horrorfilm, maar Candyman springt er met gemak bovenuit. Dit is grotendeels ook te danken aan de memorabele rol van Tony Todd. Candyman is nu terug, niet als remake, maar als sequel.
Toen wij een paar jaar terug het nieuws hoorden dat er gewerkt werd aan een serie over Chucky uit de Child’s Play films, moesten wij ons toch even achter de oren krabben. Hoe willen ze daar nu een hele serie mee vullen? Urenlang materiaal over de Chuck en zijn avonturen leek ons iets teveel van het goede. Er is nu zelfs aangekondigd dat er een tweede seizoen is ‘ge-greenlit’. Hoe ons het eerste seizoen is bevallen kan je lezen in onderstaande recensie.… Lees verder “Recensie: Chucky – seizoen 1 (Fox) – The Chuck is Back!”
