Wat doet een film uit 2022 nu bij het label Vinegar Syndrome? Het homevideo-distributiebedrijf staat bekend om het beschermen, restaureren en behouden van voornamelijk oudere genrefilms. De laatste tijd wordt hun catalogus steeds meer uitgebreid met moderne films, maar zo’n recente film heb ik volgens mij nog niet eerder gezien. Sick of Myself (oorspronkelijke titel: Syk pike) zou niet de eerste keuze zijn van de It’s Only a Movie redactie. Vooral omdat de film wordt neergezet als een arthouse film. Ik ben blij dat Vinegar Syndrome ons heeft overtuigd om het glimmende schijfje toch een kans te geven. Ik begrijp waarom de Noorse film wordt gezien als arthouse, maar de genreliefhebber kan zijn hart ophalen bij een stuk onvervalste bodyhorror.… Lees verder “Recensie: Sick of Myself (Vinegar Syndrome)”
Tag archieven: Body-horror
Videodrome (David Cronenberg) – Long live the new flesh!
Van 22 juni t/m 14 september 2014 staat het EYE filminstituut in Amsterdam geheel in het teken van David Cronenberg. Met David Cronenberg: The Exhibition is het mogelijk vreemde rekwisieten, setfoto’s en kostuums uit zijn films te zien. Het thema van de exhibitie is de rode draad in Cronenbergs carrière: de fysieke en psychologische transformatie van zijn personages. Videodrome wordt door velen als Cronenbergs magnum opus gezien. Tom Thys neemt wellicht Cronenbergs beste film onder de loep.
Toen Videodrome in 1983 uitkwam, werd de film door sommigen gelauwerd en door anderen verafschuwd wegens zijn controversiële inhoud. Daarnaast riep het feit dat Cronenberg met Videodrome concepten behandelde die destijds nog niet bestonden, of pas in hun kinderschoenen stonden, behoorlijk wat vraagtekens op.… Lees verder “Videodrome (David Cronenberg) – Long live the new flesh!”
Recensie: Antiviral (Brandon Cronenberg)
David Cronenberg heeft het horrorgenre in de jaren 70 en 80 voorgoed veranderd met zijn eigenzinnige visie op geestelijke en vooral lichamelijke transformatie. Sindsdien is zijn naam onlosmakelijk verbonden met body-horror. Wie zich op zijn domein begeeft, ontkomt niet aan een kritische vergelijking. Zeker niet als je zijn zoon bent en een prent op de markt brengt onder de weinig verhullende titel Antiviral. Of het een goed idee is om in de voetsporen van iemand als Cronenberg te treden valt te betwijfelen, maar het getuigt alleszins van een flinke dosis lef. Benieuwd of zoon Brandon de hoge verwachtingen weet in te lossen.… Lees verder “Recensie: Antiviral (Brandon Cronenberg)”