De Robo Warrior trilogie; waarschijnlijk heb je er nog nooit van gehoord, wat tot voor kort zeker ook voor mij gold. Dat komt in eerste instantie gewoon omdat het drie films zijn die door de fans of liefhebbers omgedoopt zijn tot een trilogie. Maar wat ook zeker helpt is de kwaliteit van de films, want de term B-film volstaat niet voor deze vreemde knip en plakwerkjes. “Knip en plakwerkjes?”, hoor ik de lezer denken! Jazeker, deze films van de Filmark studio worden ook wel ‘Cut and paste’ films genoemd, klinkt vreemd en dat is het zeker.
Godfrey Ho, IFD en Filmark
In de jaren 80 waren de ninja films van Cannon een wereldwijd succes. De American Ninja serie en de Ninja trilogie Enter the Ninja (Menahem Golan, 1981), Revenge of the Ninja (Sam Firstenberg, 1983) en Ninja III: The Domination (Sam Firstenberg, 1984) waren mateloos populair en zorgden voor een ware Ninja hype. Natuurlijk stortte andere studios zich ook op het genre en zo ook IFD Films uit Hong Kong. IFD Films zal bij iedereen ook nog geen lichtje doen gaan branden maar de naam Godfrey Ho zal dat bij een aantal liefhebbers zeker wel doen. Godfrey Ho (ook wel de Ed Wood van Hong Kong genoemd) heeft meer dan 100 films op zijn naam staan en het grootste deel van zijn films heeft of Ninja of Kickboxer in de naam en zijn dus deze zogenaamde Cut and Paste films. Want wat deed de beste man om goedkoop films te maken? Hij kocht obscure films uit Hong Kong, Taiwan en de Filipijnen die hij gebruikte om zijn eigen goedkoop geschoten scènes (veelal de ninja scenes met westerse acteurs) aan te vullen tot een complete film. Vervolgens werd de film in het Engels gedubbed om er een geheel van te maken. Heel soms lukte dat aardig maar meestal leverde het een nogal onsamenhangende film op met duidelijk verschil tussen de gebruikte scènes. Vervolgens werden de films, meestal voorzien van het meest spectaculaire artwork die de films nooit waar konden maken, verkocht op de videomarkt. En iedereen die zoals ik van de generatie is die op woensdagmiddag de videotheek afzocht naar knokfilms heeft vast wel eens zonder te weten een Godfrey Ho film gezien.
Maar de onderstaande films zijn geen IFD films. Wel worden Devil’s Dynamite en Robo Vampire op IMDb toegeschreven aan Godfrey Ho, maar dit zijn misverstanden. Aangenomen wordt dat hij de films onder een pseudoniem heeft geregisseerd voor de Filmark studio. Een studio die hetzelfde deed als de eerder genoemde IFD films. Het feit dat ze in hetzelfde gebouw gevestigd waren en soms ook dezelfde acteurs gebruikten verklaart de verwarring en aannames maar feitelijk waren de studio’s elkaars concurrent. Godfrey Ho en de man achter Filmark hebben dan ook beiden ontkracht dat Ho de Robo Warrior films geregisseerd heeft.
De trilogie
Zoals als gezegd zijn dit drie films die door de fans (jazeker, er zijn fans van dit soort cinema!) zijn omgedoopt tot een trilogie. Omdat in alle drie de films de ‘Robot krijger’ voorkomt en niet omdat het om een groter verhaal gaat wat in verschillende films verteld moet worden. Naast de heerlijk primitieve robot krijgen we in elke film ook ‘Hopping vampires’ voorgeschoteld. Misschien ook wel iets wat een beetje uitleg nodig heeft? Hopping Vampires, ofwel Jiangshi, zijn Chinese vampiers, of een soort van mix tussen vampier en zombie, die zich voortbewegen door middel van kleine sprongetjes en leven van het stelen van de Chi (levenskracht) van de levenden. Verder houden zij zich ook aan totaal andere regels en worden ook anders gestopt dan hun Westerse equivalent. En waar Hopping vampires (ik weet het, de Engelse term klinkt knullig maar het vertalen naar het Nederlands maakt het alleen maar erger) zijn vindt je ook altijd een Taoist priester, en vaak ook nog een goede en slechte. De Jiangshi is zowaar een eigen subgenre in Hong Kong en Taiwan. Het bekendst zijn Encounters of the Spooky Kind (Sammo Hung, 1980) en Mr. Vampire (Ricky Lau, 1985). Ook het in 2013 uitgebrachte Rigor Mortis is een film die binnen dit subgenre valt.
De films zijn dus los van elkaar te bekijken en ook de volgorde doet er weinig toe. Wij bespreken ze in chronologische volgorde.
Devil Dynamite (1987)
Devil Dynamite begint met een Taoist priester die een stel vampiers controleert en demonstreert voor een westerse crimineel (de enige westerse acteur in deze film, wat nogal vreemd was voor de Filmark studio). De vampiers moeten echter nog wat sterker worden door ze wat bloed van een aantal bendeleden te laten drinken. Vervolgens zien we ’s nachts een aantal ninja’s verschijnen uit rookbom explosies, nogal een vreemde keuze want daarna fluisteren ze met elkaar en doen ze erg voorzichtig. Van deze dialogen verstaan we echter bar weinig want de ninja’s zijn gedubbed door mensen die ook een lap stof voor hun mond houden, wel zo realistisch natuurlijk! De ninja’s zitten achter Steve Cox aan, een oude maffia baas en “gambling king”, maar de vampiers steken daar een stokje voor!
We zijn nog niet eens zo ver in de film maar het is inmiddels wel duidelijk wat de originele film is en wat de door Filmark toegevoegde scènes zijn. Niet dat dit doorgaans erg moeilijk te spotten is trouwens, want meestal zijn in dit soort films gewoon de scenes met ninja’s of met westerse acteurs nieuw en de rest (vaak stukken saaier en ingetogener) komt uit een bestaande film. Zo ook hier. Voor dit knip en plak werkje hebben ze een Taiwanese misdaadfilm gebruikt vol met actie, intriges, gokken en drama. Na wat Google werk blijkt dit de film The Giant of Casino (1981) te zijn. De film lijkt mij echter zonder de Filmark toevoegingen niet echt de moeite waard te zijn. In deze versie is een plotje toegevoegd waarin iemand een stel vampiers wil gebruiken om andere misdaadbazen te vermoorden. Of zoiets in ieder geval, want zoals verwacht is het allemaal niet echt duidelijker geworden en je hebt dan ook echt het idee dat je naar twee afzonderlijke films zit te kijken.
Even kort terug naar de film. Na de introductie van Steve Cox (een naam waar ze erg blij mee waren want die krijgen we nog heel vaak te horen in de film) zitten we plots in een restaurant waar Alex in gevecht raakt met een aantal vampiers. Tijdens dit gevecht verandert hij zomaar en heel plotseling in de meest primitieve en goedkope Robo Warrior die je je voor kunt stellen. Super willekeurig allemaal, er wordt met geen woord gerept over waarom en hoe Alex verandert in een robot die bestaat uit een zilver glitterpakje en een zilveren motorhelm met een vizier dat in de verste verte op iets van Robocop moet lijken.
En zo gaat de rest van de film eigenlijk ook, we volgen voor het grootste gedeelte de Taiwanese misdaadfilm die zo nu en dan opgeleukt wordt met scènes van vampiers, Taoist priesters (een goede priester komt Alex helpen) en de Robo Warrior! Een rare gewaarwording en nergens slagen de makers erin ook maar iemand voor de gek te houden dat deze film een geheel is. Vermakelijk is het echter grotendeels wel. De toegevoegde vechtscènes zijn nog best aardig alleen zijn ze niet echt geweldig geschoten, vaak te dicht op de actie zodat je niet altijd even duidelijk kunt zien wat er nu gebeurt. De dubbing die van de films een geheel moet maken is van erg slechte kwaliteit wat het alleen maar leuker maakt eigenlijk. Naarmate de film vordert ga je wel steeds sneller verlangen naar de toegevoegde gekkigheid en na de finale tussen de Hopping vampires, Robo warrior en de twee Taoist priesters kan je het tweede einde van de andere film wel gestolen worden.
Robo Vampire (1988)
Dit is wellicht de meest bekende van de films hier besproken en dat heeft waarschijnlijk te maken met het artwork wat sommige releases gebruikt hebben. Wie wordt nou niet nieuwsgierig van een cover waarop Robocop himself in gevecht is met een aantal Chinese vampiers met op de achtergrond vette explosies en helikopters. Een sterk staaltje exploitation op zich want alleen de vampiers zie je terug in de film.
Ik ga niet echt proberen uit te leggen wat ze deze keer voor een verhaal proberen te maken van een Thaise misdaad film, waarvan ik overigens de titel niet kon vinden. (Wel een erg mooie poster op een blog over dit soort films) In grote lijnen gaat het over drugssmokkel, een speciale anti-drugs unit en kidnapping.
Natuurlijk heeft iemand van het drugs syndicaat in deze Robo Vampire versie van de film het idee vampiers te gebruiken tegen de anti-drugs agenten, want niks zo makkelijk en effectief als een Taoist priester inhuren die een stel vampieren voor je traint! Dat blijkt wel als een van de agenten zo goed als vermoord wordt. Gelukkig hebben ze een experimentele afdeling bij de unit. “There is a way we can save him...“, en ja hoor, na wat gedoe met wat knoppen en een accuboormachine is daar de nieuwe Robo Warrior! Dit keer hebben ze iets meer werk gedaan op de robot maar hij ziet er nog steeds uit als iets wat iemand in een middag voor carnaval in elkaar flanst. Wel heeft hij deze keer een grote machinegeweer en beweegt hij als iets wat op een robot lijkt.
Ook neemt hij het weer op tegen de Hopping vampires, die deze keer zelf ook kunnen terugschieten uit hun armen anders werd het natuurlijk geen eerlijk gevecht. Deze keer is er ook iets van een super vampier, een chinese vampier met gorilla masker plus vampiertandjes. En dan duikt er ook nog een vrouwelijke geest op in doorschijnende kleren die claimt de overleden vrouw te zijn van de super vampier. Ze houden nog steeds van elkaar en de drugsbazen zijn het er over eens dat de Taoist priester ze maar moet trouwen! En net als je denkt het plafond van vreemde shit wel bereikt te hebben komt de Robo Warrior in de finale net opduiken als het romatisch wordt tussen de twee (vergezeld met zwoel keyboard saxofoon!). Sexy Geest: “Don’t kill us. At least wait until we’ve consumed our love!” Daar heeft Robo Warrior wel respect voor.
Het slaat dus allemaal nergens op maar vervelen doe je ook niet tijdens deze film. Natuurlijk komt het meeste vermaak weer van de nieuwe Filmark scènes maar de Thaise misdaad film is dit keer ook een stuk interessanter. Zo krijg je van die film onder andere scènes waarin een koe onsmakelijk wordt opengesneden om drugs in te verstoppen, een kidnapping inclusief watermartelingen, de daar opvolgende bevrijding actie en een finale op zee.
Counter Destroyer (1989)
Als je nu nog geen overdosis B-films hebt gehad dan kun je deze trilogie afsluiten met Counter Destroyer, een titel die net zoals de covers totaal niet aansluit bij de film.
Wederom krijgen we een van de pot gerukt verhaal voor onze kiezen. Deze keer over de keiharde criminele wereld van de filmstudio’s. Want zoals we allemaal weten deinzen studio’s er niet voor terug om… (ja, je raadt het al) vampiers en ninja’s achter scriptschrijvers van concurrenten aan te sturen!
Een scriptschrijfster en haar assistent sluiten zichzelf op in een afgelegen huis om zo sneller te kunnen werken aan het script van The Last Emperor. Dit moet snel omdat de concurrentie ook bezig is met plannen voor deze film. Deze westerse vrouwen zijn echt wel twee van de slechtste actrices die ik ooit ben tegengekomen en soms wordt er overduidelijk iets afgelezen. Dit in combinatie met de meest houterige en monotone dubbing en een editor die niet weet wanneer hij een scène moet beginnen of eindigen zorgen voor een aantal hilarische scènes die niet zouden misstaan in De Nacht van de Wansmaak. De dames worden trouwens geterroriseerd door een Chinese Freddy Krueger rip off.
Het andere plotje heeft iets van doen met een Thaise badass chick die mensen vermoordt voor een van de filmstudio’s, maar dat gaat weer van de hak op de tak en is bij lange na niet zo leuk als de Filmark scènes. Dit keer is trouwens meer dan de helft van de film nieuw werk waardoor je jezelf afvraagt waarom ze niet iets meer eigen werk geschoten hebben en zelf een complete film maakten. Ze leken immers meer geïnteresseerd in het maken van een horrorfilm dan in actie deze keer.
Vergeten we bijna de Robo Warrior! Die komt in het laatste kwartier nog even opdraven voor een gevecht met vampiers en het lijkt wel alsof ze nog wat scènes hadden liggen van Robo Vampire. Het heeft niks van doen met de rest van de film, geweldig! Ook is een scène waarin een filmproducent plotseling verandert in een witte ninja als hij een stel vampiers tegen het lijf loopt het vermelden waard.
Ondanks een paar pogingen verschillende scènes aan elkaar te verbinden slaat het werkelijk weer nergens op en moet je grote moeite doen een verhaal te ontwaren in de film. Het doet er allemaal weinig toe want je valt van de ene verbazing in de andere.
Conclusie
En dat geldt eigenlijk voor alle drie de films. Nergens levert de Filmark studio goed werk af in het verbloemen dat het daadwerkelijk om verschillende films gaat. Alle films worden vergezeld van slecht acteerwerk en belachelijke Engelse dubbing. Het lijkt alsof de studio dit zelf ook doorhad en er zo veel mogelijk vreemde scènes aan heeft toegevoegd om toch maar te entertainen. En dat is ze gelukt. Maar let op, je moet wel echt van dit soort films houden en de gemiddelde kijker zal dan ook snel afhaken. Wat mij betreft zijn het perfecte films om tijdens een filmavondje met gelijkgestemde vrienden te kijken onder het genot van een aantal biertjes. De films zijn in de US wel op dvd verschenen in double features. Verwacht echter wel VHS rips en geruchten gaan dat dit dan ook niet meer dan bootlegs zijn. Dus ben je net zo goed af op Youtube, waar je op dit moment alle drie films in hun geheel kunt bekijken (zie de video’s onderaan de special).
Bronnen:
Golden Ninja Warrior Chronicles
Golden Ninja Podcast
https://www.youtube.com/watch?v=JwFPSsgyS6k
https://www.youtube.com/watch?v=QA6p86q2M6E