Recensie: Antebellum (Gerard Bush/ Christopher Renz)

Dit gekke Corona-jaar heeft onze bioscoopbeleving flink op de schop gegooid. Veel films hebben de bios gewoonweg overgeslagen en zijn direct naar On Demand gegaan, andere films zijn maandenlang uitgesteld. Antebellum gaat gelukkig alsnog een release krijgen. Vanaf 10 september is deze film, die zo uit de Blumhouse-stal lijkt te komen, te zien. Get Out zal geregeld door je hoofd spoken bij het zien van Antebellum, maar het debuut van het regisseursduo Bush/Renz kan prima op zichzelf staan.

Plot: Succesvol schrijfster Veronica Henley (Janelle Monáe) zit gevangen in een gruwelijke werkelijkheid. Ze moet de confrontatie aangaan met het duistere verleden en het mysterie ontraadselen, voor het te laat is…

Antebellum is zo’n film die bijzonder lastig te recenseren is zonder te spoileren. Zelfs bij het noemen van andere titels waaraan deze film doet denken is al riskant. De vergelijking met Get Out is een relatief veilige, maar in feite past Antebellum in de lijn van heel veel horrorfilms van de laatste jaren. Qua look en toon doet Antebellum direct aan Blumhouse denken, maar die naam komt verder nergens op de credits voor. Producenten Raymond Mansfield en Sean McKittrick zijn de enige links met Blumhouse-films Get Out en Us.

Regisseurs Bush en Renz hebben eveneens het ambitieuze script geschreven. De plot is bijzonder relevant, zeker nu. Daar houdt de vergelijking met Get Out ook meteen op. Wat rest is een mysterieus verhaal dat je bijzonder lang in het ongewisse houdt. Het mysteriegehalte is hoog, wat bijzonder fijn werkt. Dit is mede te danken aan het geloofwaardige optreden van zangeres/actrice Janelle Monáe, die we kennen van Moonlight en de serie Homecoming. Iets minder fijn is de verschijning van Gabourey Sidibe die als comic relief moet dienen. Haar rol lijkt er met alle macht ingegooid, want relevant voor de plot is zij niet.

Maar goed, de voornaamste kracht van Antebellum is zonder twijfel het mysterie. En zoals wel vaker valt of staat het met het einde. Wat dat betreft verliest Antebellum toch wat kracht het laatste kwartier. We verzanden helaas in ordinaire vechtpartijen en slow-mo’s die doen denken aan menig Marvel-vehikel. Het uitgangspunt had beter verdiend, maar desalniettemin is Antebellum het grootste deel van de tijd een fascinerende zit en zeker een bezoekje waard aan de bioscoop.

Eindoordeel
  • 7/10
    Antebellum - 7/10

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.