Mortal Kombat uit 1995 is een raar ding. Qua productie een misbaksel, maar 26 jaar na dato is de film van Paul W.S. Anderson (Event Horizon) nog steeds een cultfavoriet. Niet alleen onder liefhebbers van de games, maar ook onder liefhebbers van 90’s pulp. Het is lachen geblazen met Mortal Kombat. Christopher Lambert is de houterigheid an sich en de rest van de cast doet het niet beter. De film mist ook nog eens de karakteristieke gore uit de games. Maar die opening met die moddervette track van The Immortals maakt weer een hoop goed. Ook ondergetekende heeft de cd-single van het nummer in de kast staan. Vooral het gebrek aan gore was voor veel mensen reden om te roepen om een remake. En die is er nu. Mét een hoop gore.

Plot: MMA vechter Cole Young is zo goed als over zijn top heen. Hij is er echter niet van op de hoogte dat hij een nakomeling is van Scorpion, aartsrivaal van Sub-Zero. Sub-Zero hoort bij de Outworld, de grootste vijanden de iedereen op Aarde. Samen met andere aardse uitverkorenen hoort Young deel te nemen aan een toernooi om de macht over het universum. Sub-Zero en consorten, onder leiding van Shang Tsung, willen het toernooi vermijden en alvast iedereen om zeep helpen.

We hebben lang mogen uitkijken naar een remake. De makers zullen ook precies geweten hebben hoe het aan te pakken. Het was namelijk duidelijk welke upgrade de film uit 1995 kon gebruiken. Op één vlak hebben ze het tenminste goed aangepakt en dat is de gore. Hoewel net wat te digitaal uitziend op momenten druipt het bloed van het scherm af. Ook zitten er een paar inventieve kills in die zo uit een jaren 90 Peter Jackson zouden kunnen komen. Vooral Kung Lao heeft een kill die nog wel even bijblijft. Met de gore is toch een grote wens van de fans in vervulling gegaan. Fijn ook dat de games nog erg doorsijpelen in de film door met termen als “fatality” en dergelijke te schermen. Met de fan-service zit het dus wel goed.

Maar dan de rest… Ik keek er toch wel van op dat Mortal Kombat verder eigenlijk maar bar weinig verbetering biedt ten opzichte van het origineel. Sterker nog, het is knap dat het qua acteerwerk zowaar een stap achterwaarts is geworden. We krijgen, zoals gewoonlijk de laatste jaren bij dit type film, acteurs te zien uit films als The Raid. Niet vreemd, gezien de vechtkunsten die daarin tentoongesteld worden, maar het doet het acteerniveau geen goed. Opvallend is ook dat het niet de Aziaten met hun vreemde accenten zijn die door de mand vallen, maar Westerse acteurs en dan met name Josh Lawson als Kano. Wat zet hij een ongelooflijk irritant personage neer. Jessica McNamee als Sonya Blade is eveneens een doorn in het oog. Je gaat zowaar bijna Christopher Lambert missen, iets wat ik vooraf voor onmogelijk had gehouden.

Qua plot wil het ook allemaal niet zo vlotten. Het feit dat er helemaal geen toernooi plaatsvindt is een teleurstelling. Opmerkelijk is ook het verloop van het verhaal van Scorpion. Behoorlijk geforceerd en zelfs in deze context ongeloofwaardig. Mortal Kombat is een samenraapsel geworden van vechtscènes, weinig coherent en een verzameling van zeer matige acteerprestaties. De gore en referenties naar de games en de originele film zijn het enige wat je aandacht er eigenlijk bijhoudt. Ik had het vooraf niet durven dromen, maar ik kan stellig zeggen dat ik het origineel beter vind.