Al enkele jaren ben ik een vaste bezoeker van Weekend of Hell in Dortmund. Zelfs wat langer als ik de jaren meetel toen het nog in Oberhausen werd georganiseerd. Dat was voor de organisatoren elkaar de kop insloegen en beiden een andere weg bewandelden. In Oberhausen kwam het House of Horror en het Weekend of Hell verplaatste zich naar Dortmund. Beide organisaties bleven in dezelfde periode hun beurs presenteren. Sterker nog, dat gebeurde zelfs in hetzelfde weekend. Horrorliefhebbers moesten toen kiezen; ga ik naar een van beide of toch naar alle twee? Weer later organiseerde beide organisatoren ook voorjaarsbeurzen en kwam men overeen om ieder een ander weekend te gunnen. Als horrorliefhebber kon je ergens je geluk niet op. Zo dicht bij de grens een beurs met alleen maar horror, en dat 4 keer per jaar! Al snel bleek dat House of Horrors minder geld, of in ieder geval minder organisatorisch aangelegd was, want de hoeveelheid acteurs ging achteruit, maar ook het kaliber. Bij Weekend of Hell is altijd een ding zeker; ze hebben een gastenlijst van jewelste.
Ook bij deze voorjaarseditie is de gastenlijst enorm. Ik noem even Dolph Lundgren, Tobin Bell, de kids uit IT 1990, enkele kids uit IT 2017, Pam Grier, Richard Roundtree, Nick Castle, Jennifer Carpenter en nog vele anderen. Al ruim van tevoren zag ik een enorme hoeveelheid namen voorbijkomen en ik wilde van iedereen wel een handtekening. Je kan je geld maar één keer uitgeven en dus stelde ik het bij naar één à twee handtekeningen. Gemiddeld zijn de prijzen voor een handtekening 40 euro, maar voor Lundgren betaal je al gauw 90 euro. Hoewel ik prima verdien als hoofdredacteur bij Horrify, vond ik het toch allemaal wat veel. Die prijzen zijn overigens bij alle andere evenementen gelijk en Weekend of Hell is niet per se buitensporig. Soms verandert de prijs voor een gast wel. Kon je enkele jaren geleden bij Dutch Comic Con voor 40 euro een handtekening halen van Robert Englund, was hij vorig jaar ineens een “special guest” op Weekend of Hell en betaalde je 90 euro. En dan te bedenken dat Englund een paar maanden later op Comic Con elders in Duitsland ineens weer terugging naar 60 euro. Dat zijn wel even vreemde toestanden, maar elders zie je het wel vaker.
De gastenlijst is altijd de grote aandachtstrekker op Weekend of Hell want de rest van het evenement is eigenlijk altijd wel hetzelfde. Wederom staat de Ghostbusters fanclub er, zijn de retro boys met weer dezelfde jaren 80 stand en vooral de verkopers van merchandise en blu-ray’s staan er weer. En bijna altijd op dezelfde plek. Als liefhebber van die shit kom ik eigenlijk altijd wel aan mijn trekken, maar als je jaar in jaar uit gaat merk je dat je eigenlijk wel eens verrast zou willen zijn.
Dit jaar werd Weekend of Hell tezamen met Comic Con Germany Dortmund gehouden. Beide zitten in de Westfalenhallen gehouden en zijn gescheiden door een doorgang. De mogelijkheid bestond om voor ieder een kaartje te kopen, maar ook een combi ticket. De combi ticket zou zo’n 50 euro kosten. Dat is toch bijna 15 euro verschil dan als je de kaarten los zou kopen. Op de zondag dat ik aanwezig was gebeurde wel even wat vreemds. Ik had een perskaart en had geen last om van het ene evenement naar het andere te kunnen gaan, maar rond 12 uur werd die toegang tussen beide opgeheven en konden mensen met alleen een ticket voor Weekend of Hell ook gewoon doorlopen naar de Comic Con hallen. Ik zou mij behoorlijk belazerd voelen als ik een combi ticket had gekocht of alleen voor Comic Con want die was schijnbaar goedkoper. Van diverse standhouders kreeg ik ook te horen dat zij elke keer moesten betalen als zij van de ene naar de andere hal wilde gaan ook al hadden zij een stand bij beide evenementen. Het is iets wat ik al jaren hoor van standhouders op Weekend of Hell, dat zij behoorlijk veel moeten betalen om daar te mogen staan. Met het oog op de toekomst waarbij meer en meer mensen hun heil gaan zoeken bij streaming en de verkoop via internet, lijkt mij de organisatie wel eens mag nadenken over het behoud van die standhouders. Ze horen bij een conventie zoals deze. Ze zorgen voor een juiste sfeer. Zij zorgen voor een juiste aankleding want als er iets duidelijk wordt aan de organisatie van Weekend of Hell, maar ook van de diverse Comic Cons waar dezelfde organisatie achter zit, zij doen echt geen moeite. Bij de Dutch Comic Con in Utrecht zie je wat, in mijn optiek, wel de juiste weg is. Je ziet er banners en vlaggen met leuke designs. Het zorgt niet alleen dat het er leuk uitziet, maar ook dat je daadwerkelijk op een evenement bent. Iets unieks en niet zomaar de zoveelste markt.
Voor de najaarseditie is Dee Wallace-Stone aangekondigd en ga ik er zeker weer naartoe, maar voor een ultieme sfeer blijf ik toch liever naar House of Horrors gaan. Hoewel het daar ergens minder professioneel er aan toe gaat, krijg je daar wel meer de sfeer dat een familie samenkomt en niet alles gedreven is door geld.