Nicolas Winding Refn is inmiddels een van de gerenommeerdste regisseurs van Europa. Met o.a. de Pusher-trilogie en Bleeder heeft hij velen omver geblazen met zijn stilering en realistische en keiharde portrettering van het bestaan van individuen die vast zitten in het criminele circuit. Zijn overstap naar Amerika maakte zijn fans in eerste instantie huiverig, maar met Drive bevestigde Refn dubbel en dwars dat hij tot de beste regisseurs op deze planeet behoort.
In 2019 schreef ik al een recensie over de eerste tekenfilm van The Addams Family. Het ging mij lastig af aangezien ik de tekenfilm oké vond, maar duidelijk merkte dat ik niet tot de doelgroep behoor. Dat gebeurt vaker als recensent, en daar valt weinig aan te veranderen. ‘It comes with the job’ zouden de Engelsen zeggen. En ze hebben gelijk.
Er is heel veel geschreven over verfilmingen van Frank Herberts onverfilmbaar genoemde boek Dune. David Lynch heeft een poging gewaagd in 1984, maar die film is helaas volledig geflopt. Ook wil de regisseur er zelf niets meer van weten. Jammer, want blijkbaar zou er ergens veel materiaal van moeten liggen wat de film veel langer en trouwer tot het boek zou moeten maken. Alejandro Jodorowsky heeft ook ooit een poging gewaagd maar die verfilming is nooit van de grond gekomen. Daar is zelfs een hele documentaire op gebaseerd, Jodorowsky’s Dune.… Lees verder “Recensie: Dune (Denis Villeneuve) – Part One”
