David Lowery liet met A Ghost Story al zien dat hij esoterische onderwerpen perfect kan combineren met cinema. Nu heeft hij het middeleeuwse gedicht Sir Gawain and the Green Knight van de anonieme Pearl Poet onder handen mogen nemen met zijn The Green Knight.

Arthuriaanse legende is onderdeel geworden van onze verhaalcultuur. Zelfs als je weinig of niets weet van Arthur, Guinevere, Lancelot en Morgana heb je het verhaal al vele keren gehoord of gezien. Van Tolkien tot Star Wars, allemaal hebben ze wel wezenlijke onderdelen uit de verhalen van Arthur en zijn Ridders van de Ronde Tafel geleend. Een van de bekendste ridders is de neef van Koning Arthur, Gawain. Volgens sommige verhalen is hij het enige kind van zijn moeder dat iets van haar mystieke krachten heeft geërft. Zijn kracht staat namelijk in verbinding met de zon, hoe hoger deze staat hoe sterker hij wordt. Iets wat we terugzien in de Netflix Anime Seven Deadly Sins, gebaseerd op de gelijknamige Manga die erg veel leent uit de Arthuriaanse legendes. In de anime zien we een van de Deadly Sins Escanor. In de verhalen is Escanor de zoon van een reus en een heks met dezelfde krachten als Gawain en krijgt het dan ook met hem aan de stok. Gawain is verder bekend door een van de bekendste ridderromans, Sir Gawain and the Green Knight (Heer Walewijn en de Groene Ridder). Na al een fiks aantal verfilmingen door de jaren heen is het dan nu de beurt aan David Lowery.

Plot: Gawain is ook hier de neef van de koning, maar heeft zijn moed en ridderlijkheid nog niet kunnen bewijzen. Hij is dan ook nog geen ridder en slijt zijn dagen met drinken tot hij niet meer kan lopen en het bed delen met Essel, een boerendochter. Zijn moeder (in de verhalen Morgause, hier naar alle waarschijnlijkheid Morgana) vindt dat hij eens iets met zijn leven moet gaan doen en de twee botsen hier nog al eens over. Als het kerst wordt gebiedt Arthur hem plaats te nemen naast hem en Guinnevere. Gawain wordt gevraagd iets over zichzelf te vertellen en tot zijn schaamte heeft hij niets. Dan wordt Camelot opgeschrikt door een grote groene ridder. Overduidelijk bovennatuurlijk van aard blijven alle ridders op hun stoel genageld als de groene reus een spel voorstelt. Een van de ridders mag hem een slag toebrengen in ruil voor zijn bijl en de belofte hem precies een jaar later te ontmoeten om dezelfde slag terug te incasseren. Gawain ziet zijn kans schoon en springt over de tafel. Arthur biedt hem Excalibur aan en met een slag verliest de groene ridder zijn hoofd. Het gejuich in de zaal verstomt als het onthoofde lichaam opstaat, het hoofd oppakt en iedereen nog even een vriendelijke reminder geeft over volgend jaar, op de dag af bij de groene kapel. Gawain’s faam neemt een vogelvlucht maar het jaar vliegt voorbij. Als de tijd daar is gaat hij dan ook op zijn queeste om de nekslag terug te incasseren.

The Green Knight neemt het bron materiaal vrij losjes en weeft er enkele avonturen in die in het oorspronkelijke verhaal niet genoemd worden. Iets wat zich grappig genoeg toch weer goed verhoudt met de bron aangezien de verhalen in die tijd voornamelijk verteld werden en vaak pas vele jaren later werden opgeschreven waardoor er toch al veel aan veranderd en toegevoegd was. Zo wordt er een referentie gemaakt naar de Slag om Badon waar Koning Arthur 960 man gedood zou hebben, maar ook de legende van St. Winifred komt voorbij. Na enkele psychedelische paddo’s ziet hij zelfs een aantal reuzinnen voorbij lopen al blijft het in het midden of dit ook daadwerkelijk ook echt is. Dat is overigens iets wat Lowery vaak doet, de hele film is behoorlijk open tot interpretatie van de symboliek. Zo zou de reuzin die iets onverstaanbaars brabbelt voor ze haar hand uitstrekt naar een verschrikte Gawain prima symbool kunnen staan voor zijn moeder die misschien wel het beste over heeft voor haar zoon, maar hij begrijpt haar niet en hij is bang dat ze hem vermorzelt met haar reusachtige overbezorgdheid. Maar dat kan natuurlijk ook heel iets anders betekenen en zo houdt de film je lekker bezig.

Veel aspecten uit het originele verhaal komen terug, maar vaak net even anders. De film is door de hypetrain van A24 flink opgeklopt, maar de torenhoge verwachtingen zullen bij het grote publiek niet geheel ingelost worden door het gebrek aan actie en het einde. Critici zijn veelal lyrisch over de film en op het gebied van cinematografie en de hele sfeer van de film is dat ook zeker terecht. Toch legt Lowery het er hier en daar te dik op, terwijl hij soms net wat te vaag blijft. Hierdoor is het zeker een film die je meermalen kan zien waarbij je telkens andere dingen gaat zien, maar de 130 minuten zou ik eerder in een andere film steken. Wat niet wegneemt dat het een film is die je enige tijd bezig zal houden en voor liefhebbers van films waar je zelf mee aan de slag moet is The Green Knight een aanrader.