Als een peddelend bootje hobbelt ‘Indiana Jones 5’ langzaam de zomer binnen. Maar deze filmrelease gaat verder dan dat. Generatie op generatie heeft de ‘Indiana Jones’-films voor onze popcorn-filmmagie gezorgd – of je dit nou erkent of ontkent. Met de iconische outfit, de meesterlijke soundtrack van John Williams en de charismatische Harrison Ford hebben deze films een speciaal plekje in onze harten veroverd.
De makers van ‘Evil Dead Rise’ hebben een vermakelijke horrorfilm gemaakt, maar of het wel echt een ‘Evil-Dead’-film is, blijft nog maar de vraag. De film is geregisseerd door Lee Cronin en Alyssa Sutherland, Lily Sullivan, Gabrielle Echols en Morgan Davies spelen de hoofdrollen.
Plot: Een zwangere vrouw genaamd Beth bezoekt haar zus Ellie in haar ‘crackie’-appartement in Los Angeles. Tijdens haar verblijf ontdekken de kinderen van Ellie dat er een boek onder het gebouw genaamd Naturom Demonto verstopt zit.… Lees verder “Recensie: Evil Dead Rise (Lee Cronin)”
Films die gebaseerd zijn op een waargebeurd verhaal neem ik meestal met een korrel zout. Vaak blijkt dat slechts een klein percentage in het verhaal echt is gebeurd. Soms kan een krantenkop al een aanleiding zijn voor het maken van een film. Dat de makers verder alle vrijheid nemen om hun eigen draai te geven aan het verhaal, dat boeit verder niemand. De stempel ‘gebaseerd op een waargebeurd verhaal’ is binnen en zorgt in veel gevallen voor nieuwsgierige kijkers. In geval van Cocaine Bear levert het een hilarische film op.… Lees verder “Recensie: Cocaine Bear (Elizabeth Banks)”
Eind jaren 80 had ik weinig verstand van spelcomputers. Ik zag ze vaak liggen in de speelgoedwinkel en ik vond ze maar wat interessant, maar ik was nog steeds een groot liefhebber van robots die veranderden in tanks en vliegtuigen en poppetjes met machinegeweren en zwaarden. Toen ik eenmaal belandde in de brugklas kreeg ik voor het eerst de vraag van een klasgenootje: “Wat is jouw favoriete computerspel?”. Ik had geen idee wat ik moest zeggen, want ik kende het eigenlijk niet.… Lees verder “Recensie: The Super Mario Bros. Movie (Aaron Horvath/ Michael Jelenic)”
Ah DC… Ik hou zo van je, maar wat ben je ook een rommeltje op filmgebied. Er is meer dan genoeg gezegd over het DC Extended Universum en ik zal daarom niet al te veel daarover zeggen. Nu met James Gunn aan het roer gaat er een geheel nieuwe frisse wind aankomen, iets wat ik ook toejuich, maar er gaan ook nog een paar tranen vallen. Bijvoorbeeld voor Shazam! Het is namelijk bij lange na niet zeker dat deze verhaallijn nog een plek gaat krijgen in het nieuwe tijdperk van DC.… Lees verder “Recensie: Shazam! Fury of the Gods (David F. Sandberg)”
Het heeft 11 jaar geduurd voordat er een vervolg verscheen op Scream 4 en vervolgens weer 11 jaar voordat deel 5 een feit was in 2022. Voor Scream 6 hebben we niet lang hoeven wachten want die is na een jaar al een feit en als we de verhalen mogen geloven moet volgend jaar deel 7 verschijnen. Dit is natuurlijk te verklaren door de oude cast die vakkundig naar de achtergrond wordt verdreven en een frisse jonge cast waar nog flink op door te borduren valt.… Lees verder “Recensie: Scream VI (Matt Bettinelli-Olpin en Tyler Gillett)”
Winnie the Pooh, wie is er niet groot mee geworden? De honing liefhebbende beer is nog altijd een van de bekendste gezichten uit de Walt Disney stal en zal dat ook wel zo blijven. Toch gaat er geknaagd worden aan het beeld dat wij hebben van ’s wereld bekendste beer. In 2022 zijn namelijk de rechten komen te vervallen en mogen anderen ook films maken met dit personage. Als het maar niet teveel op de creatie van Disney zelf lijkt. Nou, wat dat betreft hoeft Disney niets te vrezen van Winnie the Pooh: Blood and Honey, want Pooh Bear is hier geen lieve beer die graag op avontuur gaat.… Lees verder “Recensie: Winnie the Pooh: Blood and Honey (Rhys Frake-Waterfield)”
Wij bij It’s Only a Movie houden van horrorfilms met creepy poppen in de hoofdrol. En wij zijn daar niet alleen in als wij even kijken naar het horrorgenre van, laten we zeggen, de afgelopen 10 jaar. Want als er iets succes garandeerde binnen het genre, dan waren het wel die verdomd nare poppen! We hebben de Conuring-films die ons introduceerden met Annabelle, die hierna een geheel eigen filmserie kreeg waar nog geen eind van in zicht is. Ook deed Brahms in The Boy en een vervolg vele mensen naar de bioscoop trekken.… Lees verder “Recensie: M3GAN (Gerard Johnstone)”
James Cameron is verantwoordelijk voor een aantal van mijn favoriete films. Sterker nog, ik beschouw The Terminator als mijn favoriete film. Ik draag die film al 30 jaar een warm hart toe. Hoe simpel de film ergens is, hoe mooi vind ik de uitwerking. Dat succes van The Terminator heeft Cameron wel gelanceerd naar het land der grote regisseurs. De budgetten werden groter en zo ook de successen. Aliens (1986), Terminator 2: Judgment Day (1991) en Titanic (1997). Vooral de laatste twee films torpedeerden zichzelf gelijk in het rijtje van meest succesvolle films aller tijden en Titanic werd ook nog eens beloond met de Oscar voor Beste Film en voor Beste Regisseur.… Lees verder “Recensie: Avatar: The Way of Water (James Cameron)”
Nog geen twee jaar geleden overleed Chadwick Boseman. Hij was een ware belofte en zijn dood raakte veel mensen, zo ook mij. Het bericht dat de verfilming van een tweede Black Panther-film gewoon doorging, na het enorme succes van de eerste film in 2018 natuurlijk geen verkeerde gedachte, vond ik op z’n zachts gezegd bijzonder. Ik snap dat de schoorsteen van Marvel/Disney moet blijven roken, maar misschien heb ik daar ouderwetse gedachten over. Het verhaal voor Black Panther 2, nu Black Panther: Wakanda Forever, werd herschreven, maar de belofte werd wel gemaakt dat de rol van Chadwick Boseman als T’Challa, oftewel Black Panther, niet zou worden vertolkt door iemand anders.… Lees verder “Recensie: Black Panther: Wakanda Forever”
