Tag archieven: Europa

Prooi (Dick Maas) – Maas back in action

Dick Maas is terug en wel met een film die de horrorliefhebbers van ons weer doen uitkijken naar een nieuwe Maas. Maas’ laatste film, Quiz, was een aardige thriller en daarvoor bracht Maas ons Sint, misschien wel zijn beste horrorfilm, samen met Amsterdamned en De Lift. Dat we nu weer te maken hebben met een plot over een loslopend gevaar in Amsterdam is natuurlijk reden genoeg om de link te leggen met laatstgenoemden en redelijk hoge verwachtingen te hebben, al helemaal omdat we hier niet met een seriemoordenaar of demonische Sinterklaas te maken hebben, maar met een heuse leeuw!… Lees verder “Prooi (Dick Maas) – Maas back in action”

Recensie: Contraband (Lucio Fulci)

Alweer heel wat jaartjes geleden zag ik een poster van een zombiehoofd waar de maden en wormen uit een van de ogen liepen. Gefixeerd door dat beeld besloot ik als zestienjarige een ondernemingsplan te ontwikkelen om de film met de simpele titel Zombie te bemachtigen. Al vele videotheken was ik afgegaan om een kopie te zoeken maar deze was nergens te vinden. Toen ik uiteindelijk met mijn zuur verdiende krantenwijkcentjes bij Boudisque op de Nieuwendijk terecht kwam werd ik verwezen naar een videoband, ja ja zo oud ben ik al, met de titel Zombie Flesh Eaters.… Lees verder “Recensie: Contraband (Lucio Fulci)”

Recensie: The New York Ripper (Lucio Fulci)

Lucio Fulci’s The New York Ripper heb ik jarenlang letterlijk als vreemde eend in de bijt beschouwd. Na voornamelijk zijn zombiewerk gezien te hebben, was The New York Ripper mijn eerste introductie met een andere Lucio Fulci. Inmiddels heb ik al veel werk van de man gezien en kan ik concluderen dat Lucio Fulci een oprechte meester in zijn genre(s) was. Recentelijk was het de hoogste tijd om The New York Ripper aan een herziening te onderwerpen met de gele Blu-ray van het Britse Shameless label.… Lees verder “Recensie: The New York Ripper (Lucio Fulci)”

DVD Flashback – Deel 4: Low Budget Nederhorror

In deze rubriek blikken we maandelijks terug op de nog niet zo heel lang geleden hoogtijdagen van de DVD. De tijden dat je nog een Italiaanse horrorfilm kon halen bij de lokale muziekwinkel. Toen er nog niemand van video on demand gehoord had of dat je aangewezen was op het importeren van films die jij interessant vond. Deze keer pikken we er drie Nederlandse horrorfilms uit die misschien niet iedereen kent.

Lenteveld (Lennard Cozijn) – Arts Home Entertainment

11541249_992800507399292_1446361552_nZelf had ik ook nog nooit gehoord van deze film totdat ik hem in de winkel zag liggen.… Lees verder “DVD Flashback – Deel 4: Low Budget Nederhorror”

Nico Mastorakis (Island of Death) – interview

Het Griekse Island of Death is uitgekomen op blu-ray. Arrow Video heeft haar best gedaan de 40 jaar oude film zo glorieus mogelijk vast te leggen op de HD drager. Een recensie ervan zal binnenkort op de site verschijnen. In de tussentijd heb ik wat vragen kunnen stellen aan de regisseur, Nico Mastorakis, over het maken van grensverleggende exploitatie tot aan de samenwerking met sterren als Kirstie Alley, Oliver Reed en Zsa Zsa Gabor.



Gefeliciteerd met de Arrow blu-ray release van Island of Death, Nico!
Lees verder “Nico Mastorakis (Island of Death) – interview”

Recensie: Body Count (Ruggero Deodato)

Ruggero Deodato, de alom geprezen en verguisde regisseur van Cannibal Holocaust kon er in de jaren 80 ook niet omheen: de slasherfilm. Deze nieuwe trend kreeg uiting vanuit elke hoek in de filmwereld en ook Italië speelde in op deze nieuwe gekte. Slasher en Deodato, een combinatie die weleens leuk zou kunnen uitpakken.

Ruggero Deodato is een duizendpoot. Zo heeft hij zich gewaagd aan Gialli (Phantom of Death), het kannibalen genre (Cannibal Holocaust, Last Cannibal World), Science-Fiction (Atlantis Interceptors), confronterende shock-cinema (The House on the Edge of the Park) en de slasher dus met Body Count, in het Italiaans bekend als Camping del Terrore.… Lees verder “Recensie: Body Count (Ruggero Deodato)”

Aenigma (1987, Lucio Fulci)

1977-1982 is duidelijk de beste periode van Lucio Fulci geweest. Met titels als Zombi 2, The Beyond, The New York Ripper en City of the Living Dead heeft hij zich gevestigd tussen de beste horror regisseurs uit Italië. Ik durf zelfs te zeggen dat ik Fulci, met zijn uitzinnige aanpak van filmmaken, de meest spannende regisseur vind die Italië ooit heeft voortgebracht. Aenigma stamt uit een periode waar Fulci zijn beste tijd heeft gehad en dat is te merken.

Aenigma is een soort van mix tussen de klassieke Amerikaanse slasher en films met een bovennatuurlijk thema.… Lees verder “Aenigma (1987, Lucio Fulci)”

Recensie: The Cat o’ Nine Tails (Dario Argento)

Dario Argento’s debuut, The Bird with The Crystal Plumage, was een daverend succes in Italië. De Giallo nam een nieuwe koers en het was het begin van een glorieuze carrière voor Dario Argento, eentje die helaas al een tijdje niet meer zo glorieus is. De verwachtingen lagen dus hoog voor de opvolger van dit debuut. The Cat o’ Nine Tails, oftewel Il Gatto a Nove Code, werd aanvankelijk niet goed bevonden door de  producenten, maar het publiek sprak dit tegen door nog massaler naar deze tweede film van Dario Argento te gaan.… Lees verder “Recensie: The Cat o’ Nine Tails (Dario Argento)”

Recensie: Django (Sergio Corbucci)

Het is 1966 en de Spaghettiwestern groeit in rap tempo uit tot ongekende populariteit. Sergio Leone ontketent in 1964 de gekte met zijn A Fistful of Dollars en al snel volgen er meer regisseurs die geld zien in dit nieuwe subgenre. Een van die regisseurs is Sergio Corbucci, maker van een stel gerenommeerde titels als Il Mercenario (The Mercenary) en Il Grande Silenzio (The Great Silence). In 1966 was hij er vroeg bij en maakte hij, in hetzelfde jaar dat The Good, The Bad and the Ugly uitkwam, Django.… Lees verder “Recensie: Django (Sergio Corbucci)”