Nog voordat Tim Burton definitief doorbrak met Batman (1989) kwam hij met een film die met de jaren is uitgegroeid tot een cultklassieker. Typische Burton-elementen, die al Frankenweenie (1984) te zien waren, kwamen in Beetlejuice (1988) volledig tot hun recht. Stop-motion, donkere fantasieën, surrealisme, melancholie, gotische settings, Beetlejuice heeft het allemaal. Als producer en (deels) regisseur van de Netflix-serie Wednesday liet Burton zien het nog steeds in zich te hebben, …
Recensie: Trap (M. Night Shyamalan) – M. Night doet Hitchcock
M. Night Shyamalan was een waar fenomeen eind jaren 90, begin 2000. Met films als The Sixth Sense (1999) en Unbreakable (2000) katapulteerde hij zichzelf naar de elite van Hollywood. Na Signs (2002) werd het bioscooppubliek Shyamalan toch een beetje zat. The Village (2004) en Lady in the Water (2006) hadden zeker nog veel goeds te bieden maar The Happening (2008) en vooral The Last Airbender (2010) en After Earth …
Recensie: Dracula 3D (Dario Argento) – Dario, wat doe je nu?
Dario Argento is ontegenzeggelijk een van de grootste regisseurs die het horrorgenre ooit heeft voortgebracht. Klassiekers als Suspiria, Tenebre en Deep Red worden gerekend tot de beste horrorfilms ooit gemaakt en dragen stuk voor stuk het bekende Argento-keurmerk. Dat wil zeggen stijlvolle moordscènes, muziek van Goblin en cinematografie waar je U tegen zegt. Dario Argento is echter al jarenlang niet meer in vorm, getuige films als Mother of Tears en …
Recensie: I Like to Watch / Sorority Sweethearts (Vinegar Syndrome)
Het is Vinegar Syndrome weer gelukt om twee vintage X-rated films te redden van de ondergang. Het label is gespecialiseerd in het beschermen, bewaren en opnieuw distribueren van genrefilms. Hun catalogus wordt steeds uitgebreider. Vinegar Syndrome richt zich tegenwoordig niet meer uitsluitend op X-rated materiaal. Inmiddels verschijnen er steeds meer cult en exploitatie films van andere genres, zoals actie en horror. Voor de ‘double feature’ I Like to Watch / …
Recensie: The Power (Stephen Carpenter/Jeffrey Obrow) – Warrig maar sfeervol
In horrorfilms kan een simpels iets de katalysator zijn voor veel gruwelijkheden. Vaak zie je dat een beetje klooien met een quija bordspel leidt tot geesten die een stel onschuldige tieners gaan terroriseren met alle gevolgen van dien. Maar ook de ontdekking van beeldjes uit oude beschavingen hebben soms eenzelfde gevolg. In The Power uit 1984 gebeuren er ook hele nare dingen wanneer een oud Aztekenbeeldje verschijnt, al is de …