Midden in zijn meest productieve periode maakte Lucio Fulci tussen zijn zombi-trilogie door een eerbetoon aan de Poe-verfilmingen van Roger Corman. The Black Cat is een film over een klein dorpje op het Britse platteland waarin steeds meer mensen dood worden aangetroffen. De enige verdachte: een zwarte kat…
Patrick Magee is zonder twijfel de beste acteur van de film. Alleen zijn onheilspellende blik was al voldoende. Als dit een film van Corman was geweest zou zijn rol ongetwijfeld door Vincent Price worden vertolkt. Dat de beste man een jaar later overleed is niet vreemd als je de gele verkleuringen in zijn gezicht ziet die wijzen op nierfalen. Mimsy Farmer is een beetje saai en David Warbeck’s rol vrij beperkt.
Het grootste pluspunt van The Black Cat is de prachtige cinematografie van Sergio Salvati die volledig tot zijn recht komt in de nieuwe Blu-ray van Arrow. Met name de beelden waar de zwarte … Lees verder “Recensie: The Black Cat (Lucio Fulci)”
Een rampenfilm met Allison Williams (Get Out) en Keith David (The Thing) in de cast zou toch wel wat moeten opleveren, zou je denken. De Zweed Mikael Marcimain levert met Horizon Line zijn derde film af (Call Girl, 2012, en Gentlemen, 2014, gingen Horizon Line voor), al zou je een half uur in de film denken dat je hier met een debuut te maken hebt. Ergens is dat ook zo want dit is Marcimains eerste film over de grenzen, maar Horizon Line is uiteindelijk op veel vlakken een zeer moeilijk te behappen film geworden.
Plot: Sara en haar ex Jackson zien elkaar na enige tijd terug wanneer ze uitgenodigd worden voor het huwelijk van hun beste vrienden op een tropisch eiland. Wanneer ze als enige passagiers aan boord gaan van een klein vliegtuig, krijgt de piloot plotseling een hartaanval en komen ze terecht in één van de grootste stormen ooit.… Lees verder “Recensie: Horizon Line (Mikael Marcimain)”
Alweer heel wat jaartjes geleden zag ik een poster van een zombiehoofd waar de maden en wormen uit een van de ogen liepen. Gefixeerd door dat beeld besloot ik als zestienjarige een ondernemingsplan te ontwikkelen om de film met de simpele titel Zombie te bemachtigen. Al vele videotheken was ik afgegaan om een kopie te zoeken maar deze was nergens te vinden. Toen ik uiteindelijk met mijn zuur verdiende krantenwijkcentjes bij Boudisque op de Nieuwendijk terecht kwam werd ik verwezen naar een videoband, ja ja zo oud ben ik al, met de titel Zombie Flesh Eaters. Met de aankoop van deze videoband was er een liefde geboren. Ik moest en zou elke film van Lucio Fulci bekijken en het liefst ook bezitten.
Vele jaren gingen voorbij en ik heb vrijwel al het horrorwerk van de ‘Godfather of Gore’ wel gezien. Toch heeft Lucio Fulci veel meer gemaakt dan alleen maar … Lees verder “Recensie: Contraband (Lucio Fulci)”
Jongstleden hebben wij Cthulhu Mansion van pulpregisseur Juan Piquer Simón gerecenseerd, een film gebaseerd op de Cthulhu mythe gecreëerd door de Amerikaanse schrijver H.P. Lovecraft. Dat zijn schrijfwerk veel als inspiratie dient bewijst Sacrifice nu nogmaals. Met Barbara Crampton in de hoofdrol wordt ook meteen een link gelegd met de klassieke Lovecraft films Re-Animator en From Beyond. Of Sacrifice in de schaduw van die films mag gaan staan valt te betwijfelen, maar benieuwd zijn wij alleszins.
Plot: Na de dood van zijn moeder reist Isaac samen met zijn hoogzwangere vrouw Emma naar een klein eiland in Noorwegen om er het huis te verkopen dat van de moeder van Isaac was. Isaac en Emma worden door de eilandbewoners argwanend aangekeken, maar worden opgevangen door de vriendelijke sheriff Renate. Isaac en Emma komen er echter achter dat de eilandbewoners geloven in een mythische god. Dingen beginnen steeds raarder te worden en … Lees verder “Recensie: Sacrifice (Andy Collier/ Tor Mian)”
Lucio Fulci’s The New York Ripper heb ik jarenlang letterlijk als vreemde eend in de bijt beschouwd. Na voornamelijk zijn zombiewerk gezien te hebben, was The New York Ripper mijn eerste introductie met een andere Lucio Fulci. Inmiddels heb ik al veel werk van de man gezien en kan ik concluderen dat Lucio Fulci een oprechte meester in zijn genre(s) was. Recentelijk was het de hoogste tijd om The New York Ripper aan een herziening te onderwerpen met de gele Blu-ray van het Britse Shameless label.
Een goede Giallo kenmerkt zich voornamelijk door stijlvol in beeld gebrachte moordscènes waar een met zwarte handschoenen uitgedoste moordenaar zijn slachtoffers te lijf gaat. Natuurlijk is het hele ‘wie is de moordenaar’ plotje eromheen vaak lekker sfeervol en van hoge entertainmentwaarde, maar een moordscène staat snel te boek als het hoogtepunt uit een Giallo. Neem bijvoorbeeld Dario Argento’s Tenebrae. De raamscène daar laat zien … Lees verder “Recensie: The New York Ripper (Lucio Fulci)”
