Soms heb je wel eens zo’n film waar je niet precies weet wat je er nu van moet vinden. Je ziet dat hij niet goed in elkaar zit, maar toch heeft hij een soort vreemde hypnotiserende werking op je. Het kleine beetje plot wat er is lijkt wel geschreven door zes verschillende kleuterklassen die van elkaar niet wisten wat ze aan het doen waren en van enig budget lijkt geen sprake. Toch blijf je gebiologeerd kijken naar wat zich voor je op het scherm ontvouwt. Devil Story is zo’n film. Door mijn fascinatie met dit soort films door de jaren heen dacht ik de meeste titels toch wel te kennen, al is het alleen maar van naam en dubieuze faam.… Lees verder “Devil Story (Vinegar Syndrome) – Franse weirdness”
Tag archieven: Frankrijk
Titane (Julia Ducournau)
In 2016 zette regisseuse Julia Ducournau zichzelf op de kaart met haar film Grave (Raw). Op het Cannes Film Festival kreeg de film lovende kritieken, maar werd ook bekriteseerd door het grafische geweld. Dit jaar heeft Ducournau zich overtroffen met haar nieuwste film Titane. Op hetzelfde Cannes Film Festival nam ze de Gouden Palm in ontvangst voor beste film. Dit is wel uniek, allereerst omdat het pas de tweede keer is dat een vrouw deze prijs krijgt uitgereikt. Daarnaast omdat de film uitstekend past in het horrorgenre.
Plot: Op jonge leeftijd was Alexia (Agathe Rousselle) betrokken bij een auto-ongeluk. Als gevolg van het ongeluk zit er een titanium plaat in haar schedel, maar er zit ook een steekje bij haar los.… Lees verder “Titane (Julia Ducournau)”
Recensie: Oxygen (Alexandre Aja)
Toen mij gevraagd werd om de nieuwe Netflix film Oxygen te reviewen liep ik nu niet bepaald over van enthousiasme. Ik loop niet echt warm voor het soort film dat zich voornamelijk op één locatie afspeelt. Toegegeven, ik heb er wel eens de tijd voor genomen en was dan ook niet teleurgesteld maar toch weerhoudt mij er iets als een film zich zo beperkt. En dat is dan ook de reden waarom ik een film als Buried nog nooit gezien heb, ondanks dat de reacties op die film toch best positief waren. En laten mensen Oxygen nu veel vergelijken met die film. … Lees verder “Recensie: Oxygen (Alexandre Aja)”
Shaun het Schaap: Het Ruimteschaap (Richard Phelan en Will Becher)
Stop-motion blijft een boeiende filmtechniek en bij Aardman zijn ze er meester in. De filmstudio is bekend van Wallace & Gromit en Chicken Run. In dit digitale tijdperk zouden ze zich er makkelijk mee af kunnen maken door over te stappen naar computeranimatie. Gelukkig kiezen ze er voor om deze oude filmtechniek te blijven gebruiken en Shaun het Schaap: Het Ruimteschaap is hun nieuwste film. Voor een tweede keer mag Shaun opdraven in zijn eigen film. Hij deed dat al eerder in 2015 en bewees daarmee dat hij makkelijk een film kan dragen, natuurlijk wel met hulp van de andere schapen en Bitzer, de schaapshond.… Lees verder “Shaun het Schaap: Het Ruimteschaap (Richard Phelan en Will Becher)”
Recensie: Basic Instinct (Paul Verhoeven)
In 1992 was Basic Instinct dé film waar iedereen het over had. En het was nog van een Nederlander ook! Paul Verhoeven, niet onbekend met het scheppen van controverse, overschrijdt alle grenzen die daarvoor gebonden waren aan een grote publieksfilm. Verhoeven bombardeerde het publiek met expliciete seks en grof geweld in een film die balanceert tussen Hitchcock en film-noir. Basic Instinct was dé film van 1992 maar zelfs nu, meer dan 25 jaar later, laait de discussie nog regelmatig op bij de kijkers ervan of de kut van Sharon Stone nu wel of niet te zien is in de film. Is zo’n grote film dan wel geschikt voor een site als It’s Only a Movie, waar wij regelmatig films een podium bieden die weinig hebben met goed fatsoen?… Lees verder “Recensie: Basic Instinct (Paul Verhoeven)”