De laatste tijd verplaatst Vinegar Syndrome de aandacht wat meer naar jaren 80 horror. Natuurlijk blijft het label nog soft-erotiek, pulp en zelfs drama uitbrengen, maar met veel van hun laatste titels proberen ze toch een ander publiek aan te spreken. Dat vinden wij bij It’s Only a Movie totaal geen probleem. Wij kunnen namelijk geen genoeg krijgen van Italiaanse trash en goedkope b-horror. Wat dat betreft zit je met Zombie 5, ook bekend als Killing Birds: Raptors, wel goed.
Adam Sandler, je moet van de man houden, in ieder geval op het gebied van komediefilms want velen mogen het ermee eens zijn dat zijn rol in Uncut Gems van ongekende klasse was. Sandler kan echt wel acteren, maar voor Hubie Halloween grijpt hij weer terug naar het type ‘love it or hate it’ humor waarmee hij in ieder geval ver uit het vizier van prijsuitreikend Amerika blijft. Hubie Halloween is gelukkig wel een echte seizoensfilm dus gingen wij er niet eens met heel veel tegenzin voor zitten.… Lees verder “Recensie: Hubie Halloween (Steven Brill)”
“The most talked about movie of the year is one that no one’s actually seen” is de tagline van The Hunt en een treffende. The Hunt is namelijk al snel verbannen in de VS vanwege links die gelegd werden met schietpartijen. Het is natuurlijk ook onaanvaardbaar zulke films uit te brengen. Dat men gewoon wapens kan blijven kopen bij Walmart doet er verder niet toe. Het is en blijft een raar land, de VS, en dat heeft The Hunt helaas de das om gedaan.… Lees verder “Recensie: The Hunt (Craig Zobel)”
Netflix snapt het en komt in oktober, de halloween maand, met een aantal horrorfilms en series. Zo ook deze Italiaanse productie Il Legame, wat zoveel betekent als De Binding. Een binding is een ritueel uit een soort van paganistisch geloof wat vooral werd (wordt, volgens de film) beoefend in het zuiden van Italië waarbij iemand op duistere wijze de wil van een ander wordt opgelegd.
De herfst is officieel begonnen en daar worden veel horrorliefhebbers vrolijk van. Oktober staat namelijk voor de deur en daarmee ook het steeds populairder wordende Halloween. Men kan weer ongegeneerd veel horrorfilms kijken. Dit kunnen films zijn die we al tig keer hebben gezien of films die net uitgekomen zijn. Trick is een van de eerste ‘Halloween’ films die zich aandient en op papier een film waar wij redelijk enthousiast van werden. Regisseur Patrick Lussier heeft een paar leuke films op zijn naam staan, maar het is vooral de terugkeer van Tom Atkins, ster uit de meest ondergewaardeerde Halloween film ooit, waar ondergetekende voor is gaan zitten.… Lees verder “Recensie: Trick (Patrick Lussier)”
Mary is een film die bij ons een beetje uit de lucht is komen vallen. De release hiervan is ons helemaal ontgaan. Best raar gezien het feit dat Gary Oldman de hoofdrol heeft. Ook raar omdat Michael Goi’s vorige film, het schokkende Megan is Missing, best op goede kritieken kon rekenen. Mary lijkt op papier meer een recht-toe-recht-aan horrorfilm over een gezin dat geteisterd wordt door een kwade entiteit. Op een schip.
Wanneer wij dachten dat we alle Dracula-films wel hebben gezien of in ieder geval van hebben gehoord, weet Vinegar Syndrome ons toch weer te verrassen. Old Dracula, met niemand minder dan David Niven als de Prince of Darkness, is dan ook een film die maar erg weinig aandacht geniet online, iets waar nu dus wat verandering in komt met de Blu-ray release.
Plot: Count Dracula is te oud geworden om nog op pad te gaan voor vers bloed en besluit om voortaan een bezichtigingsreis naar zijn kasteel te leiden om zo toch zijn slachtoffers te kunnen krijgen.… Lees verder “Recensie: Old Dracula (Vinegar Syndrome)”
Voordat de review copy van The Turning in mijn brievenbus verscheen wist ik helemaal niks van deze film. Maar in de samenvatting achter op de cover blijkt het te gaan om een moderne verfilming van de Henry James roman The Turn of the Screw en hoewel ik het boek zelf nog nooit gelezen heb ben ik wel bekend met het verhaal. En met mij waarschijnlijk iedere horrorfilm liefhebber want dit verhaal stond aan de basis voor meer dan een dozijn aan films, zowel als verfilming of als inspiratie.… Lees verder “Recensie: The Turning (Floria Sigismondi)”
Na 13 speelfilms, 2 korte films, verschillende comics en graphic novels en een game blijkt er nog steeds materiaal te zijn om een 3 uur durende serie te kunnen vullen met de geesten van Ju-on. Een prestatie op zich. Dit wil trouwens niet zeggen dat ik alle bovenstaande publicaties ook daadwerkelijk ken. Na 3 Japanse en 1 Amerikaanse film vond ik het al welletjes ondanks dat ik die allen best kon waarderen. Maar nu Netflix met een serie komt wou ik best even terug naar het creepy huisje en dito geesten.… Lees verder “Recensie: Ju-on Origins (Netflix)”
Ik moet eerlijk zeggen dat ik de carrière van Leigh Whannell als regisseur niet direct omarmde. Whannell kende ik voornamelijk als de man, samen met James Wan, achter de Saw-films. Als schrijver en als acteur zag ik hem vaak voorbij komen en met name als schrijver vond ik hem eigenlijk erg goed. Dead Silence, geregisseerd door Wan, vond ik een erg fijne wraakfilm waar helaas niemand het over heeft. Maar ook Cooties, waarin leraren het moeten opnemen tegen hun hondsdolle leerlingen, vond ik hilarisch.… Lees verder “Recensie: The Invisible Man (Leigh Whannell)”
